A ja żem jej powiedziała... recenzja

Katarzyna Nosowska, liderka polskiego zespołu Hey.... Wielu, czytając moją recenzję w tej chwili, w głowie nuci Teksańskiego, Ja sowę, albo Moją i twoją nadzieję. A może inny hit gwiazdy polskiego rocka lat 90.? Dlaczego wziąłem do ręki książkę wokalistki legendarnego polskiego zespołu, który koncertował w katowickim Spodku w 1994 roku przy współudziale MTV, co okazało się jednym z najciekawszych koncertów tego okresu?

Odpowiedź jest prosta i jak najbardziej logiczna. Kasia Nosowska na scenie zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Do tego wydaje się bardzo skromną osobą, nie jest celebrytką, nie lansuje się jak wiele gwiazd estradowych. A że na książkę musiałem czekać w pracy w dość długiej kolejce, tym bardziej nie mogłem doczekać się możliwości przeczytania jej przemyśleń dnia codziennego. Bo tak można scharakteryzować pozycję Nosowskiej. Jej spojrzenie na codzienny świat, na stosunki męsko-damskie, czy podejście do diet..., których nie raz próbowała. To książka, w której poznajemy wokalistkę od jej wnętrza. Poznamy jej myśli, jej osobowość i postrzegania świata.

Może nie wszystkie rozdziały przypadły mi do gustu, jednak muszę przyznać, że nie raz śmiałem się do łez bądź kiwałem głową, potwierdzając, że dzisiejszy świat jest... bardzo zakręcony i dziwny.

Nie sposób nie polubić tekstu znakomitej wokalistki. Krótkie rozdziały, to dosadne i zabawne formy. Autorka bawi się tekstem. Mam nieodparte wrażenie, że mogłaby rozwinąć wiele z nich, a sama lektura powinna być co najmniej dwa razy dłuższa. Dlatego też jest to pozycja zaledwie na jeden wieczór, nad czym bardzo ubolewam. Ci, którzy zdecydują się na przeczytanie "A ja żem jej powiedziała", nie powinni narzekać na nudę. Do tego projekt graficzny książki w wykonaniu Andrzeja Wąsika i Danuty Szenfeld jest idealnie skomponowany z tekstem Nosowskiej. Idealna do czytania w zimowych dniach, gdy brak słońca daje poczucie depresji i zrezygnowania.

Z chęcią przeczytam kolejne książki Kasi Nosowskiej, o ile sławna, polska piosenkarka zdecyduje się je napisać. Bo ja żem tak powiedział i basta.