Medea z Wyspy Wisielców recenzja

Są książki, które zostają w naszym sercu na długo.
I taką właśnie napisała Magda Knedler.

Jest tu wszystko, co jest potrzebne, aby zatracić się w czytaniu.
Ciekawa fabuła, rys społeczno- historyczny, nienaganny styl i co najważniejsze- grecka mitologia w tle.

Poznając historię Mady, sieroty wychowanej w Ochronce, przenosimy się na Dolny Śląsk. Jest początek XX w. Echo zbliżającej się wojny nie jest jeszcze na tyle głośne, aby przeszkodzić szlachetnie urodzonym w ich elitarnych zajęciach. Ruch sufażystek, pomimo że coraz bardziej widoczny, wciąż nie doprowadził jeszcze do rewolucji obyczajowej. Wobec czego, podział społeczeństwa przebiega wzdłuż linii prostej. Są ci, którzy noszą herbowe nazwisko i ci, którzy im służą. Są też wykształceni mężczyźni i niedopuszczane do wyższej edukacji kobiety.

I tak Mada, samouk, kobieta władającą językami i cytująca literaturę klasyczną w oryginale, próbuje zrzucić z siebie piętno urodzenia. W oczach innych jednak jest, i na zawsze już pozostanie, służką, krawcową, obcą, "kulą u nogi" mężczyzny wyżej urodzonego.

Książka daje obraz ówczesnego społeczeństwa, ale opowiada także o tęsknocie za szczęściem i nadziei na lepsze jutro. Są tu życiowe wybory, które odmieniają losy bohaterów i jest oczywiście miłość, która doprowadza do tragedii. Ale jest też żal i gorycz zdrady. Porzucenie i błaganie o zrozumienie. Aż wreszcie - znajdziemy tu niemą akceptację swojego przeznaczenia...

Czyżby? Czyżby tak miała się skończyć historia Mady?

Los Mady jest niczym odbicie przeżyć mitologicznej bogini znanej nam z dramatu Eurypidesa- wielkiego greckiego poety. Starannie wpleciony w narrację motyw antyczny powoduje, że nie zauważamy, kiedy nasza Mada staje się grecką Madeą. Jednak po raz kolejny, już nie na przykładzie mitycznej bogini, a (prawie) współczesnej nam kobiety, widzimy, że drastyczne czyny są konsekwencją wielu wydarzeń i działań, także osób trzecich. Popełniając je jest się zawsze targanym skrajnymi emocjami trudnymi do wyrażenia i zrozumienia...

W mitologii historia Madei nie kończy się w tym miejscu, w którym żegnamy Madę. Magda Knedler obiecała, że będzie ciąg dalszy. Czekam.