Mroczne sąsiedztwo. Tom 2. Znak recenzja

„Mroczne sąsiedztwo. Znak” to powieść graficzna Holly Black wydana przez Wydawnictwo Jaguar. Jest to drugi komiks cyklu, pierwszy to „Zew”. [współpraca reklamowa z @wydawnictwojaguar]

Rue Silver nie ma ostatnio łatwego życia. Jej matka najpierw zaginęła, a później okazało się, że jest dziedziczką elfów i jej odejście jest związane z przejściem do królestwa Nieśmiertelnych. Ojciec Rue był podejrzany o podwójne morderstwo. Matka Rue była pochowana, a właściwie to nie, bo to był podmieniec – kukła z patyków. Poza tym, Rue widzi dziwne istoty i mimo ciągłego przekonania, że jest obłąkana, jednak obłąkana nie jest. O co w tym wszystkim chodzi? O wiele lepiej zrozumiecie, gdy sami sięgniecie po „Mroczne sąsiedztwo” – uważam, że jest to tego typu komiks, o którym należy samemu wyrobić sobie zdanie. Jest specyficzny, mroczny, nieprzewidywalny i intensywny.

Komiks jest przede wszystkim klimatyczny. Podczas czytania towarzyszy nam jakieś dziwne uczucie, niepokój, obawa, ale i zaciekawienie. Nawet jak na Holly Black, klimat komiksu jest bardzo mroczny. Poznajemy świat elfów od najciemniejszej strony. Zresztą – świat ludzi również.

Za każdym razem, gdy czytam coś, co wyszło spod pióra Holly Black, to jestem pod wrażeniem jej bezpośredniego stylu. Autorka nie owija w bawełnę. Tym razem otrzymujemy czarno-biały komiks, z którego istoty nadprzyrodzone niemalże się wylewają. Czujemy ich bliskość. Grafiki są, według mnie, tak pięknie brzydkie i tak brzydko piękne, że idealnie pasują do tego, co tworzy Holly.

Minusem jest to, że niekiedy ciężko jest połapać się w akcji, mimo tego, że wszystko mamy naocznie przedstawione. Jakby działo się za szybko. Wolałabym raczej wolniejszą akcję w tym przypadku, a więcej informacji, chociaż dzięki temu, że komiks ma takie tempo, nie jest nużąco. Może przydałoby się mniej chaosu na rzecz kilku dodatkowych stron.

„Mroczne sąsiedztwo” łączy mroczną stronę świata elfów z wątkiem kryminalnym, konfliktami rodzinnymi, dramatami młodzieńczymi, dylematami moralnymi, zagrożeniami względem ludzkości. Podoba mi się to, że bohaterowie nie są jednoznaczni, a w każdej chwili mogą nas czymś zaskoczyć.

Czy warto? Moim zdaniem, jest to na tyle specyficzny komiks, że warto się przekonać, czy komuś podejdzie. Ja będę czekała na trzecią część, bo właściwie mam mętlik w głowie.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Jaguar.