Drzewo anioła recenzja

"Drzewo Anioła" to historia Grety, która wiele lat przed rozpoczęciem akcji książki, w wyniku wypadku straciła pamięć i jest osobą właściwie bez przeszłości. Wraz z przyjacielem, Davidem, po raz pierwszy od 20 lat wyjeżdża na Święta Bożego Narodzenia do Marchmont, posiadłości, gdzie spędziła ważne chwile chwile swojego życia. W wyniku pewnego niespodziewanego wydarzenia nagle zaczyna jej się przypominać dawne życie, wracają trudne wspomnienia i zaczyna poznawać prawdę, która jest nie zawsze miła...

 

Okładka powieści może sugerować, że jest to lekka historia w sam raz na okres świąteczny. Tymczasem "Drzewo Anioła" to dość trudna, wymagająca opowieść o miłości, poświęceniu, trudnościach życiowych i o tym, że czasem lepiej nie pamiętać... Wspomnienia Grety, jej córki Cheski, przyjaciela Davida i innych bohaterów nie zawsze są dobre, często wręcz tragiczne, naznaczone większymi i mniejszymi dramatami, nieporozumieniami. Ale mimo wszystko, nie jest to opowieść pozbawiona miłości i nadziei.

Nie polubiłam się z główną bohaterką tej powieści. Denerwowały mnie jej decyzje, irytował sposób bycia i podejście do świata, a także jej dziwna moralność oraz pewnego rodzaju naiwność i bezmyślność. Nie mogłam jej zrozumieć, choć bardzo chciałam. Niemniej, autorka napisała tę postać bardzo realistycznie, zadbała o wszystkie szczegóły, więc zachowanie tej bohaterki nie przeszkadzało mi w czytaniu i w poznawaniu jej historii, którą sobie powoli przypominała i poznawała w miarę kolejnych stron.

Historia Grety, Cheski i mieszkańców Marchmont jest wciągająca od pierwszej strony, klimatyczna, pełna tajemnic, tragedii i smutnych wydarzeń, ale ma też w sobie trochę radości i nadziei. Tych tragedii jest na prawdę wiele, ale nie czułam się nimi przytłoczona. Nie, tu dramatyczne wydarzenia były konsekwencjami przeszłości i decyzji różnych postaci, więc można było je zrozumieć i przeżywać z bohaterami. 

Warto zwrócić uwagę na sam sposób napisania powieści, na język i całokształt tej wielopokoleniowej historii. Lucinda Riley pisze w piękny sposób, tworzy barwne i różnorodne życiorysy bohaterów, wśród których nie ma postaci jednoznacznie dobrych, nie ma też jednoznacznie złych. Całość ma wartką i nieprzewidywalną akcję, bogatą w szczegóły i tło wydarzeń - powojenny Londyn i wiejska posiadłość Marchmont Hall.

To po prostu piękna historia, nie tylko świąteczna, ale na każdy dzień... Jeśli jej jeszcze nie znacie, to koniecznie przeczytajcie, warto!