Rdza recenzja

Jakub Małecki to mistrz w pisaniu literatury emocjonalnej. Jego twórczość skupia się na codzienności i dramatach zwykłych ludzi. Nikt i nic nie jest tutaj spektakularne, ani postaci, ani wydarzenia. To kronika tragedii, z jakimi być może każdy z nas, pośrednio lub bezpośrednio się zetknął. Tyle że tu została ona w całkiem udany sposób zbeletryzowana.

Wszystko zaczyna się od tego, że pewnej nocy w wypadku samochodowym giną rodzice kilkuletniego Szymka. Chłopiec trafia pod opiekę Tośki, babki ze strony matki i od początku pomiędzy dzieckiem a starszą panią zaznaczają się różnice w postrzeganiu świata. Są jednak zdani na siebie, bo w otoczeniu chłopca nie ma nikogo innego, kto mógłby się nim zająć. Tośka nie zamierza przeprowadzać się ze wsi, na której mieszka, Szymek przenosi się zatem do niej.

"Rdza" to dzieje pewnej rodziny i pewnej społeczności, przefiltrowane jednak i ukazane z perspektywy dwóch wspomnianych postaci: babci i wnuka. Postaci tak różnych, że gdyby nie więzy krwi, nie byłoby chyba możliwe ich porozumienie, bo, gdy jedno uwielbia przepiórki, drugie uważa, że są one nudne. Jedno próbuje chronić wnuka przed przeszłością, a drugie pragnie ją odkryć choćby nawet wbrew woli babci. To w ogóle opowieść o trudnych relacjach. O różnych relacjach. Bo jest tu też mowa o przyjaźni dwóch chłopców, przyjaźni totalnej, która nagle urywa się tuż po rozpoczęciu nauki w szkole.

To także powieść o miłości i wielu jej obliczach: o miłości pierwszej i ostatniej, szczęśliwej, hardo przeciwstawiającej się trudnościom, i nieszczęśliwej, bo nieodwzajemnionej, a przez to destrukcyjnej. Albo o odpowiedzialności za drugiego człowieka i o takiej zwykłej - choć czasem może nie takiej zwykłej - pomocy. A oprócz relacji także o tym, o czym dobrze wszyscy wiemy, czyli że często jedna decyzja zaważa na całym życiu. Jest to książka w wielu miejscach przygnębiająca, przytłaczająca, a może nawet obezwładniająca przykrymi doświadczeniami bohaterów. Ale przy tym jest też bardzo poruszająca, wypełniona emocjami od pierwszej litery aż do ostatniej kropki.