Słodkie przeznaczenie recenzja

„Wciąż żyłbym w napięciu i czekał na katastrofę. Ukrywałbym się za podwójną gardą, czekając na koniec. Nie oddałbym komuś całego serca, a wiem z doświadczenia, że to jeden z najważniejszych elementów związku.”

Dylan już dawno przestał wierzyć w miłość i związki, ale po spotkaniu Audrey i spędzeniu z nią tygodnia nie potrafi o niej zapomnieć. On jest w Londynie, a ona w Nowym Jorku. Na ślubie jej siostry i jego wspólnika po raz kolejny się spotykają, ale jest to tylko krótka chwila. Ale przeznaczenie nie powiedziało jeszcze ostatniego słowa i po raz kolejny ich drogi przecinają się w Londynie. Dylan miota się między swoim lękami a tym, czego pragnie. Boi się po raz kolejny zaryzykować i otworzyć na to, co czuje do Audrey. Kobieta robi wszystko, żeby otworzył się, bo czuje, że łączy ich coś więcej niż tylko pożądanie. Tylko że on po raz kolejny wznosi mur, a ona już nie ma siły, żeby go po raz kolejny burzyć. A gdy pozna pewną informację, to może stracić resztę nadziei. Czy dwa słowa, jakie padną z jej ust, zmienią wszystko? Co takiego będzie musiało się wydarzyć, żeby zrozumiał, że ona jest jego światłem? Czy czeka ich szczęśliwe zakończenie?

Byłam ciekawa, jak zakończy się historia Dylana i Audrey. Książkę czytało się mi naprawdę szybko, ale bez jakiś większych fajerwerków. Pożądanie i przyciągnie, jakie jest między tą dwójką od pierwszego tomu, nie zmalało, a wręcz wzrosło i dało się je wyczuć. Tak jak dało się wyczuć ich rozterki, w głównej mierze były to przemyślenia i lęk Dylana, który nie zamknął się na wszystko, co dobre po rozpadzie małżeństwa i stał się zgorzkniały, ale młodsza o prawie dwadzieścia lat kobieta zaczęła pokazywać mu, że jednak coś do niej czuje. Tylko jego strach nie pozwalał na otwarcie się, a przez to może stracić kobietę swojego życia. Ich relacja rozwijała się swoim tempem, a wszystko było dobrze opisane i poprowadzone. To jest już któraś z kolei książka autorki, jaką czytam, a wszystko zaczęło się od serii „Uwikłani”, która skradła moje serce i jest jedną z lepszych, jakie czytałam. Więc pewnie jeszcze nie raz sięgnę po książki autorki.