Proste równoległe recenzja

Książka Romaniuk opowiada o muzyce, a ściślej biorąc o dwóch skrzypaczkach, pierwsza z nich to Wanda Krajewska, wybitna wirtuozka, która w latach 80. i 90. jest uznaną sławą w polskiej muzyce, ale z niewiadomych względów już nie koncertuje. Drugą skrzypaczką jest Marta Rychter, która jako 13-latka zostaje uczennicą Krajewskiej, to ewenement, bo pani Wanda nie ma innych uczniów. Dostajemy zapis ich trudnej współpracy, oto Krajewska jest wymagająca, nigdy nie chwali Marty, wciąż ją łaje. A Marta to też charakterek: kocha muzykę, ale musi codziennie ćwiczyć przez kilka godzin. A ona chce żyć, jechać pod namiot, spotykać się z kolegami i koleżankami, wreszcie gdy osiąga wiek dojrzały założyć rodzinę, mieć dziecko. Krajewska tego nie rozumie. Uważa, że Marta jest obdarzona wyjątkowym talentem i powinna całe swoje życie poświęcić karierze.

W drugiej części książki mamy opisane życie Krajewskiej, pełne muzyki, dla której poświęciła wszystko. Poruszające są dla mnie opisy jej pracy, oto gdy włącza do repertuaru nowy utwór, to wielokrotnie słucha jego interpretacji przez czołowych skrzypków świata. A gdy ćwiczy, to powtarza każdą frazę kilkadziesiąt razy. To ciężka, katorżnicza wręcz praca, której nie sposób wykonywać, jeśli się naprawdę nie kocha muzyki. Ale czy kariera artystyczna ma być wszystkim i uniemożliwia życie rodzinne? No nie wiem, jest sporo przykładów kobiet wirtuozów, które mają udane życie osobiste (ale może na pokaz, tego nie wiem).

Książka jest bardzo pięknie, powiedziałbym sensualnie napisana. Duża jej cześć opowiadana jest w pierwszej osobie przez Martę, osobę wrażliwą i uważną, to się czuje w tej prozie. A opowieść o życiu Krajewskiej bywa wręcz dramatyczna, dostajemy kawałek historii PRL-u widziany ze specyficznej perspektywy skrzypaczki.

Poza tym wszechobecna w książce jest muzyka: Bach, Weinberg, Szostakowicz, Paganini, Wieniawski, Brahms, Szymanowski i wielu innych kompozytorów. Można jej sobie posłuchać na Spotify, na specjalnie do tego celu stworzonej liście.

To piękna, zmysłowa proza o zaborczości muzyki i miłości do niej.

Słuchałem audiobooka w świetnym wykonaniu Marii Dębskiej.