A bodaj Ci nóżka spuchła, czyli co nas śmieszyło i śmieszy

Erudycyjna rozmowa dwóch dowcipnych panów o dowcipach i o tym, co kogo śmieszy. Różnica w erudycji między rozmówcami odczuwalna. I chęć „doskoczenia” do poziomu interlokutora ze strony jednego z nich początkowo desperacka i irytująca. Do połowy czytało mi się średnio. Później, po przeczytaniu przeze mnie jako interludium dwóch kryminałów, jakoś panowie dopasowali się do siebie i poszło gładko. Dużo cytatów z klasyki humoru. I one chyba są najbardziej wartościowe. Dla tych, którzy znają, ku przypomnieniu i dla tych, którzy nie znają- z zachętą do poszerzenia wiedzy. Imponująca bibliografia. Miło się czyta. Ze strony rozmówców rozbawiło mnie tylko jedno autorskie sformułowanie. Nie muszę dodawać, że podał je (a później się z tego wycofał, bo chyba nie wypada), pan z nieporównanie większą erudycją.