Płotki giną pierwsze

Aleksandra Marinina

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 11 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 11 ocen kanapowiczów

Opis

Anastazja Kamieńska, niezastąpiona w analizowaniu najbardziej zagadkowych zbrodni, tym razem musi zmierzyć się z seryjnym mordercą, który co tydzień zabija w okolicach Moskwy młodego mężczyznę. W tym samym czasie funkcjonariusza MSW, zajmującego się nieprawidłowościami w pewnym zakładzie w Uralsku-18, ktoś chce wrobić w morderstwo. Na konto jego żony wpłynęła pokaźna suma. By nie trafić za kratki, mężczyzna postanawia na jakiś czas zniknąć i na własną rękę próbuje wytropić sprawcę. Major Kamieńska ze zdziwieniem odkrywa, że seria zabójstw i przekręty w Uralsku mają ze sobą coś wspólnego... "Intryga powieści "Płotki giną pierwsze" jest poprowadzona pierwszorzędnie, wpisany w nią obraz rosyjskiej rzeczywistości lat dziewięćdziesiątych – ciekawy i pogłębiony." Robert Ostaszewski, polityka.pl

Tytuł oryginalny: Шестёрки умирают первыми

Data wydania: 2011-08-31

ISBN: 978-83-7747-500-3, 9788377475003

Wydawnictwo: W.A.B.

Cykl: Anastazja Kamieńska, tom 6

Seria: Lato z kryminałem 2011

Kategoria: Sensacja Thriller

Stron: 341

dodana przez: Mirko

Mamy 5 innych wydań tej książki

Autor

Aleksandra Marinina

Urodzona 16 czerwca 1957 roku na Ukrainie (Lwów)

Rosyjska pisarka, autorka powieści kryminalnych. Do 1971 mieszkała w Leningradzie, potem przeniosła się do Moskwy. Pochodziła z rodziny prawników, sama również ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Moskiewskim w 1979. W latach 1979-1998 praco...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Aleksandra Marinina

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Czy ja dobrze widzę, że znasz książkę Płotki giną pierwsze? Koniecznie daj znać, co o niej myślisz w recenzji!

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Eli1605

2020-11-27

7 /10

Przeczytane Posiadam E-book 2020 2020

Zachwyciłam się od samego początku postacią nijakiej, bezbarwnej Anastazji Kamieńskiej i tak pewnikiem pozostanie do końca cyklu. Już mi nawet tak bardzo nie przeszkadzają te rosyjskie nazwiska. Myślę, że Pani Marinina pomysły na kolejne fabuły czerpie z pracy, którą kiedyś wykonywała. Tym razem pomysł ciekawy a osoby skorumpowane, tutaj także milicjanci, są wszędzie. Nastia z niczego potrafi wyciągnąć jakąś nitkę i kurczowo ją trzymając dotrzeć do sedna sprawy. Książkę przeczytałam z przyjemnością. I co ważne w tej pozycji nie brakowało końcówek.

× 19 | link |

@Anna_GP

2020-04-09

7 /10

Przeczytane

Zaprzyjażniam się z Anastazją.
A najfajniejsze w tym zaprzyjażnianiu się jest to, że dużo jeszcze wspólnych przygód przed nami.

Tym razem wraca świetna intryga, z oczywiście nieprawdopodobnymi splotami akcji, ale któż by miał pretensje o takie drobiazgi :)

Zastanawia mnie warstwa obyczajowa. Nie umiem sobie jeszcze wyrobić zdania czy przeszkadza mi swobodny stosunek do szeroko pojętej obyczajowości, czy nie. Na razie patrzę z zaciekawieniem :)

× 5 | link |

@frodo

2011-09-14

8 /10

Przeczytane Rosyjska XIX i XX wiek

Kolejny dobry kryminał rosyjskiej autorki. Nastia rozwiązuje zagadkę, a my poznajemy kolejny epizod jej życia. A w tle korupcyjna intryga i zawodowy killer. Dobrze się czyta.

× 1 | link |

@hag

2020-11-28

8 /10

Przeczytane

@jorja

2020-11-06

9 /10

Przeczytane

@Waldemar_Pietrucha

2020-09-28

10 /10

Przeczytane Aleksandra Marinina

@e-ela55

2019-11-27

6 /10

Przeczytane F/audiobook

@Betsy59

2019-11-18

6 /10

Przeczytane 2012

@magbeth

2009-11-08

10 /10

Przeczytane

@tycia

2011-02-06

10 /10

Przeczytane

@ant_07

2010-07-05

8 /10

Przeczytane

Cytaty z książki

“...w strachu przed śmiercią potęguje się świadomość istnienia.”

“O wartości człowieka nie decyduje liczba książek, które przeczytał, ale jego stosunek do innych.”

“Jutra trzeba jeszcze dożyć. Typowa psychologia zabójcy. Dzisiaj sprzątnąłem tego, kto mi przeszkadzał, i nie przejmuję się tym, że jutro mogą mnie za to zamknąć, jutra trzeba jeszcze dożyć...”

“... istnieje coś takiego jak długo moralny i wielu z nas spłaca go ostentacyjnie, przy wszystkich, a tylko niektórzy są zdolni, aby o nim pamiętać i rozliczyć się w pojedynkę, sam na sam ze sobą.”