Wymazani z pamięci

Niesamowita powieść. Zawikłana i wciągająca, niepokojąca. Początkowe oddzielne wątki łączą się i zaczynają tworzyć wspólną oś intrygi. Powieść byłaby genialna, gdyby nie zakończenie... nie jest złe, ale nieco oderwane i sprawiające wrażenie sztucznie doklejonego. Poza tym jest wyjątkowo krótkie i bez przygotowania zrzucone na czytelnika. Epilog trochę wyjaśnia, ale to jest takie płytkie i powierzchowne. Ale to jedyny minus:)
Każda powieść autora jest inna i niepowtarzalna. Każda jest nową przygodą i czekam niecierpliwie na kolejne.

Wymazani z pamięci jest kolejną książką autora, po jaką sięgnąłem spodziewając się dobrego kryminału ze zwrotami akcji. Ciekawy byłem co dostanę, bo zapowiadała się nad wyraz interesująco. Zaginione przed laty dzieci twierdząc, że nic nie pamiętają. Okazuje się, że boją się ciemności i wydają się znacznie inne niż rodzice zapamiętali. Policja rozpoczyna śledztwo w sprawie odnalezienia i chce wyjaśnić co wydarzyło się przez te lata. Jedna z matek dzieci poszukiwała swoje dziecko od lat czerpiąc siłę do walki z przestępcami poszukując każdego śladu przez cały czas i wierząc, że córka znajdzie się cała i zdrowa.

Książka Wymazani z pamięci jest inną powieścią jaką otrzymałem od autora, który zazwyczaj pisze thrillery i kryminały. W tym przypadku pomysł na ukazanie zła jest przedstawiony za sprawą historii odnalezionych dzieci, które trafiają do swoich rodzin po latach zaginięcia. Mają swoje tajemnice, sekrety i problemy z jakimi muszą zmierzyć się. Ukazując poszczególne rodziny i odnalezione dzieci pomału odkrywamy, że nie wszystko jest takie jak wydaje się na pierwszy rzut oka. Początkowo przypadłości w kwestii strachu przed ciemnością i dziwnego zachowania tłumaczonego wydarzeniami po zniknięciu zaczyna ciekawić rodziców co wydarzyło się z ich pociechami. Autor pomału odkrywa poszczególne karty jeśli chodzi o części łamigłówki nie podając za szybko odpowiedzi. Skupiając się na warstwie obyczajowej jaka tutaj występuje pokazuje relacje pomiędzy poszczegó...

Znany z pisania kryminałów Piotr Borlik tym razem pokusił się o thriller, który nosi tytuł „Wymazani z pamięci”. I ach, co to była za lektura! Dopracowana na najwyższym poziomie zarówno pod względem językowym jak i fabularnym. Opowiada historię zaginionych przed laty dzieci, a raczej ich bliskich – głównymi bohaterami są dwie matki i jeden starszy brat. Czytelnik obserwuje jak ich życie wyglądało przed odnalezieniem i po, jak męczą ich wyrzuty, troska o dzieci, a i denerwuje to, że sprawcy ciągle są na wolności. Obserwujemy ich myśli i uczucia, jak radzą sobie z zaistniałą sytuacją i jak dążą do złapania sprawców. Ciężko tak naprawdę dobrze tę książkę opisać, bo oddaje ona tak wiele. Porusza wiele ważnych tematów – oczywiście pierwszy to zaginięcia dzieci i krzywdy jakie są im wyrządzane. Drugi to sposób radzenia sobie rodziców, którym przez sekundę nieuwagi posypało się całe życie… Książka jest też pełna ogólnych spostrzeżeń dotyczących społeczeństwa, trafnych, acz smutnych. No i taki jest świat przedstawiony – mroczny i smutny. To bardzo mocny tytuł, który, jak na dobry thriller przystało, trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Szczerze polecam!

Grupka dzieci błąka się po okolicy. Okazuje się, że są poszukiwane od jakiegoś czasu, niektóre krócej inne dłużej. W zasadzie tylko to ich łączy. Są w różnym wieku, pochodzą z różnych miast. Niestety nie chcą współpracować z policją. Twierdzą, że nic nie pamiętają i panicznie boją się ciemności. Rodzice początkowo bardzo szczęśliwi po odnalezieniu swoich pociech po czasie spędzonym z nimi zauważają, że dzieci się zmieniły.

Kiedy dowiedziałam się, że pan Piotr Borlik wydaje kolejną książkę wiedziałam, że muszę ją przeczytać. I powiem Wam, że kolejny raz nie zawiodłam się. Choć ta pozycja jest utrzymana w zupełnie innym klimacie niż na przykład trylogia to czyta się ją znakomicie. Aura, którą roztaczają dookoła odnalezione dzieci jest tajemnicza, mroczna, momentami przerażająca. Starasz się domyślić o co w tym wszystkim chodzi, ale gwarantuje Ci, że zapewne na koniec mocno się zaskoczysz, chociaż i tak uważam, że zakończenie mogłoby być trochę bardziej rozwinięte :)

W książce zostały ukazane różne problemy społeczne, nie tylko te dotyczące rodzin patologicznych, ale również takie z którymi borykają się zamożni ludzie (brak czasu, zainteresowanie, życie w biegu). A obie te grupy społeczne łączy jedno, brak miłości odczuwanej przez dzieci. Każdy gest wobec pociech, chociaż najdrobniejszy, jest bardzo istotny, bo przecież dorośli też nie lubią być pomijani i niedostrzegani, a dzieci odczuwają to kilka razy mocniej.

...

Wyobraź sobie, że zostajesz porwany. Porywacz nie zabija Cię, nie robi Ci fizycznej krzywdy. Do tego jest Was wielu w różnym wieku. Opiekujecie się sobą nawzajem, aż w końcu zostajecie puszczeni wolno. Ci którzy Ciebie przez lata szukali wiedzą tylko, że zostałeś porwany i boisz się ciemności. Nie możesz nic mówić co się z Tobą przez te lata działo. Tylko Ty i Twoi nowi znajomi wiecie przez co przeszliście. Jest dziwnie, prawda? Nie mówić nic co się wydarzyło i udawać, że wszystko już jest ok, bo przecież żyjesz.

„Wymazanych z pamięci” czyta się bardzo dobrze. Od samego początku zostajemy wciągnięci w fabułę. Poznajemy osoby, które przed laty zostały porwane. Ich może nie tak bardzo, ale ich rodziny już tak. Tym samym powieść swoimi rodzinnymi sekretami i próbami wyciągnięcia tego co się wydarzyło intryguje. Już teraz zaznaczę, że książka ta to nie krwawy kryminał. Krok po kroku pragniesz dowiedzieć się dlaczego akurat te dzieci z tych rodzin zostały porwane. Chcesz to sobie poskładać tak jak jedna z bohaterek, przynajmniej próbujesz. W moim przypadku na próbach się skończyło. Co prawda Autor zaskoczył mnie finałem powieści, tym że próbowano zemścić się po latach spędzonych na uwięzi. Ale pozostał niesmak, niedopowiedzenie. Ogromnie brakowało mi portretu sprawcy, jego spojrzenia na ten „eksperyment” z porwanymi dziećmi, jego głosu w tej sprawie. Chciałam poznać jego myśli po co i dlaczego to zrobił? Książka dużo daje do myślenia pod względem sytuacji w polskich ...

Co to była za książka! Przede wszystkim przyciąga wręcz unikatową fabułą - ja osobiście na taką ani podobną, do tej pory nie trafiłam, co od razu powinno zachęcić wszystkich znudzonych "typowymi thrillerami".
"Gdańska policja otrzymuje zgłoszenie o grupie błąkających się po ulicy dzieci w identycznych ubraniach. Okazuje się, że wszystkie były od dawna poszukiwane, ale poza tym nic ich nie łączy – są w różnym wieku, zaginęły w różnym czasie, w różnych miejscach i w różnych okolicznościach, które wciąż pozostają dla policji nierozwiązaną zagadką".
Całą historię poznajemy z perspektywy najbliższych trojga z odnalezionych dzieci. Dowiadujemy się jak tragedia sprzed lat wpłynęła na ich życie, jak poradzili sobie ze stratą. Później możemy obserwować ich reakcje na wiadomość o niespodziewanym "powrocie". Najważniejsze pozostaje jednak pytanie, kto jest sprawcą, który porwał i przetrzymywał całą grupę i czy nadal zagraża dzieciom? Książka zmusza do zastanowienia się, co my zrobilibyśmy w tak trudnej sytuacji, skłania też do refleksji nad prawem o decydowaniu o losach drugiego człowieka. Początkowo byłam trochę rozczarowana zakończeniem książki - wydawało mi się trochę za krótkie i niewystarczające, ale po ponownym przemyśleniu, stwierdzam, że dzięki temu, daje większą możliwość własnej interpretacji.

Mocne 9/10. Bardzo dobra, trzymająca w napięciu książka. Ciekawego smaczku dodaje tu tajemnica związana z dziećmi. Wydaje mi się, że to jest właśnie ten element przyprawiający o ten dodatkowy dreszcz - dzieci :)

Bardzo ciekawa świeża książka, nigdy prawie nie czytałem kryminałów, poleciła mi tą książkę koleżanka, i będąc szczery, nie zawiodłem się. Gorąco polecam!

Fenomenalny kryminał, dawno takiego dobrego nie czytałam. Dobre na zapoznanie się z twórczością Borlika - naprawdę wciągająca opowieść!

Książka wciągnie nawet osoby, które za kryminałami nie przepadają, trzyma w napięciu do samego końca :)