Zbrodnia w wielkim mieście

„Zbrodnia w wielkim mieście” Alka Rogozińskiego, to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, ale z pewnością nie ostatnie.
Przecież każdy z nas ma czasem ochotę kogoś zabić, a już w szczególności dotyczy to naszych szefów. Martyna, Iwona i Sandra, to kobiety które pracują w jednym wydawnictwie, gdzie los nie tak dawno obdarzył ich nowym szefem. Niestety dla dziewczyn nie była to zmiana na lepsze, niemniej jednak z przyczyn losowych nic nie mogą z tym zrobić.
Bardzo przyjemnie i zabawnie napisana książka. Styl autora momentami potrafi rozbawić do łez wywołując niekontrolowany ataki śmiechu, dlatego książkę zdecydowanie lepiej czytać w domowym zaciszu, niż w miejscu publicznym. Bywają momenty, że nie można się powstrzymać.
Dodatkowym atutem książki jest to, że na samym początku autor po krótce przedstawia bohaterów, wyjaśniając kto jest kim, co zdecydowanie ułatwia odnalezienie się podczas czytania.
I mimo, że akcja książki dzieje się szybko, jest dość pogmatwana i zakręcona, to bardzo łatwo można się odnaleźć podczas jej czytania. Zdecydowanie polecam wszystkim, którzy lubią śmiać się podczas czytania, bo tutaj powodów do uśmiechu nie zabraknie.

Komedia pomyłek, absurdalnych sytuacji.
Trzy kobiety, Sandra, Martyna i Iwona, pracujące w redakcji, mające wrednego, seksistowskiego szefa, w pewien zakrapiany winem wieczór planują jego zabójstwo. Kiedy Sandra wracając do redakcji zastaje tam ciało szefa, postanawia ukryć ten fakt przed policją, obawiając się, że to ona pierwsza zostanie oskarżona o jego zamordowanie. Prosi o pomoc przyjaciółki w ukryciu zwłok. Trudno się zorientować kto zabił, ponieważ autor co chwilę wprowadza postaci, których celem jest zagmatwanie akcji i wprowadzenie czytelnika w konsternację, kto miał oczywisty powód w pozbyciu się znienawidzonego Waldemara?
Lekka i zabawna komedia kryminalna, bazująca na znanych schematach, ale osadzona w realiach polskich, co jest plusem: mamy nawet pytona w pobliżu Wisły. Dużo nawiązań do współczesnej popkultury, trochę polityki i kulinaria – Gessler. Humor, sarkazm, ironia – dobra zabawa na jeden wieczór.

Moja sympatia dla książek Alka Rogozińskiego nie słabnie. Leciutkie, zabawne, zmodernizowana Chmielewska. Tak aktualna, że jest nawet pyton tygrysi z tego lata, pod Warszawą, nad Wisłą. Sympatyczni bohaterowie, dowcip, wartka akcja. Jedyne, co mi się nie podoba to nachalne reklamowanie restauracji Magdy Gessler. Nie trawię tej kobiety! Miałam odjąć za to jedną gwiazdkę, ale zostawiłam za tego pytona. Niech sobie autor ma zniżkę na obiady...

Komedia kryminalna...miała być, ale jakoś średnio mnie rozbawiła. Zazwyczaj przy książkach pana Rogozińskiego bawię się dobrze, tym razem powieść była nieco przegadana. Dobra poczytajka na deszczowy zimowy dzień i tyle.

Czyta się ją lekko i to największa jej zaleta. Wcale nie jest aż tak zabawna, jak wydawać by się mogło z opinii. Zupełnie nierealna komedia pomyłek. Za to plus za postacie z jajem.

Jak narazie to pierwsza jego książka, która tak średnio przypadła mi do gustu. Ogólnie ok, ale temat tak średnio mnie interesuje.

Lekki kryminał, który utrzymuje uwagę i ciekawość czytelnika.