Znachorka

Bardzo dobry, lekki romans z pewną dozą magii szeptuch i znachorek. Jednak, do pełni szczęścia czegoś mi zabrakło... czuję niedosyt i odnoszę wrażenie, że potencjał książki nie został wykorzystany w pełni.

"Nie to, czego chcesz, ale to, czego potrzebujesz, jest w życiu najważniejsze"

Wierzycie w magię, znachorów, szeptuchy, ziołolecznictwo? Kiedyś to wszystko było na porządku dziennym, ludzie leczyli się za pomocą ziół i znachorów, społeczeństwo wierzyło w ich skuteczność. Powiem, że ja również miałam przyjemność poznać prawdziwą szeptuchę, to było bardzo przyjemne doświadczenie.

Książka już od pierwszego spojrzenia czaruje swoją szatą graficzną, a to co się znajduje w środku jest fantastyczne. Autorka zabiera nas wprost na Warmię do Zagrodzia gdzie mieszka Lena wraz z dziadkiem. Tam prowadzi malutki sklepik, który jest odzwierciedleniem jej duszy. Od wieków kobiety z jej rodu pomagały ludziom, którzy potrzebowali ich pomocy. Lena wiedzie spokojne życie do czasu, aż na jej drodze pojawia się Igor, ambitny dziennikarz, który pragnie napisać artykuł o czarach, magii, czarownicach, szeptuchach. Czy dokopie się do prawdy i czy polowanie na współczesną czarownicę stanie na drodze rodzącemu się uczuciu?

#znachorka to książka, którą z przyjemnością polecam wszystkim miłośnikom literatury obyczajowej. To bardzo mądra opowieść o magii, ziołach, przyjaźni i odkrywaniu prawdy. Czytając tę historię wręcz czułam zapach ziół "kropla olejku lawendowego, kilka płatków bergamotki, światło księżyca i szczypta magii". Język użyty jest bardzo prosty i przystępny, co sprawia, że lekturę połyka się w mig. Bohaterowie mimo iż są różni, to mają ze sobą wiele wspólnego. ...

„Znachorka” to lekka i przyjemna książka pełna przyjaźni, miłości i magii. Jest idealna dla tych, którzy kochają kulturę słowiańską. Dużo tutaj podań i wierzeń. Nie zabraknie tutaj również tajemnic.

Lena to ceniona zielarka, która prowadzi swój sklep Pełnia. Igor to dziennikarz, który zostawia Warszawę i udaje się na Warmię. Marzy mu się zebranie materiałów do reportażu, o czarownicach. Wraz z jego przyjazdem na jaw wychodzi pewna tajemnicę, a rozwiązanie jej zmienia życie wielu ludzi. Jest jeszcze Anna, która szuka schronienia w Zagrodziu.

Autorka wspaniale oddała tutaj życie zielarki, która leczyła ludzi za pomocą ziół. Zapach ich było można poczuć i osobiście uwielbiam takie opisy. Pani Małgorzata wspaniale wykreowała tutaj bohaterów, których nie da się nie lubić. Są to różne charaktery dzięki czemu każdy z nich dostarcza wielu emocji. Lubią sobie pomagać, są cierpliwi i wyrozumiali. Mają wady i zalety.

„Znachorka” to pełna ciepła, tajemnic i magii powieść o związku człowieka z naturą. O ziołach, którymi od wieków ludzie leczyli się i o tym co tak naprawdę w życiu jest najważniejsze.

Dla mnie czas spędzony z „Znachorką” był miło spędzonym czasem. Jest to lekka i przyjemna powieść, która właściwie czyta się sama. Polecam!