Polska pisarka. Konstancja Biernacka była córką Antoniego Małachowskiego, wojewody mazowieckiego.
Około 1794 została trzecią żoną starszego od niej o 33 lata kasztelana sieradzkiego Pawła Biernackiego i zamieszkała w Parzenicach pod Piotrkowem, a później w Bartochowie. Związana była ze swym stryjem, twórcą Konstytucji 3 maja Stanisławem Małachowskim, z którym utrzymywała stałą korespondencję i bezpośrednie kontakty.
Zgromadziła cenny księgozbiór, kolekcjonowała pamiątki przeszłości, które jednak uległy rozproszeniu. Ocalało tylko kilkadziesiąt książek w języku francuskim należących obecnie do zbiorów muzealnych.
Była autorką książek dla dzieci. W 1816 opublikowała „Podróż z Włodawy do Gdańska i z powrotem do Nieborowa”, gdzie w formie 32 listów opisała walory krajoznawcze przemierzanego w powozie kraju. W 1821 wydała „Opis stu nagród pięcioletniego Pawlunia ofiarowane ku zabawie jego rówieśnikom”. Utwór ten jest opisem faktycznych zdarzeń, które miały miejsce w Bartochowie, i spełniał rolę elementarza ułatwiającego naukę czytania. Ukazał się w kilku wydaniach, a dochód z tego tytułu został przeznaczony dla klasztoru ss. miłosierdzia w Sandomierzu. W 1829 ukazały się dwa tomy pierwowzoru encyklopedii dziecięcej „Rozmowy Pawlunia z Babunią”.
Została pochowana w Warcie, gdzie w klasztorze Bernardynów wisi ufundowana przez synów i wnuków pamiątkowa tablica.
/e921cadb3e11b97c677a0892f5ddb750/n/opis-stu-nagrod-piecioletniego-pawlunia-ofiarowane-ku-zabawie-jego-rowiesnikom)
/d67f3274f44212d2f94b1cd9ee697488/n/podroz-z-wlodawy-do-gdanska-i-z-powrotem-do-nieborowa)
/afb6cbb73e4d664b1b8735c3d026cbcf/n/rozmowy-pawlunia-z-babunia)
