Stefan Otwinowski

Stefan Otwinowski – polski prozaik, dramatopisarz i publicysta.

Był synem Stanisława Otwinowskiego, właściciela apteki. Dzieciństwo spędził w Grodźcu. W 1929 ukończył Państwowe Gimnazjum Humanistyczne im. Adama Asnyka w Kaliszu. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował jako prozaik w 1934. W 1934 otrzymał nagrodę literacką miasta Kalisza im. Adama Asnyka za swoją pierwszą powieść pt. Życie trwa cztery dni. Podczas wojny był działaczem kulturalnego podziemia.

Po wojnie zamieszkał w Krakowie, gdzie w latach 1946-1956 był kierownikiem literackim tamtejszych teatrów; pisał felietony i współredagował „Dziennik Literacki” (1949-1950) i potem „Życie Literackie” (1951–1976). W latach 1947–1976 (z małymi przerwami) był prezesem krakowskiego oddziału Związku Literatów Polskich. W 1953 podpisał rezolucję ZLP w sprawie procesu krakowskiego.

Fot. autorstwa Nieznany - Photographed from Stefan Otwinowski: Stworzeni dla siebie. Kraków 1976., Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=19870864; źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Otwinowski