Tadeusz Markiel

Tadeusz Markiel – polski wojskowy, inżynier-mechanik artylerii, podpułkownik Wojska Polskiego, autor wspomnień z okresu II wojny światowej zawierających opis dokonanej w listopadzie 1942 zbrodni w Gniewczynie Łańcuckiej, której był świadkiem.

Pochodził z niezamożnej rodziny. W czasie wojny mieszkał w centrum Gniewczyny, gdzie jego ojciec prowadził sklep.

W latach 1951–1955 studiował w Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie, uzyskując tytuł wojskowego inżyniera-mechanika artylerii w zakresie broni artyleryjskiej. Po otrzymaniu dyplomu podjął pracę (jako jeden z kilku wojskowych) w VI Rejonowym Przedstawicielstwie Wojskowym przy kontroli jakości broni wytwarzanej w Hucie Stalowa Wola. Po przejściu na emeryturę w 1979 w stopniu podpułkownika, udzielał młodzieży korepetycji z języka angielskiego i łacińskiego.