Zbigniew Zapasiewicz
Zostań fanem autora:

Zbigniew Zapasiewicz

Autor, zmarł w 2009 (żył 74 lata) 4 czytelników
8 /10
3 oceny z 1 książki,
przez 3 kanapowiczów
Urodzony 13 września 1934 roku w Polsce (Warszawa)
Zbigniew Jan Zapasiewicz – polski aktor, reżyser i pedagog.

Do liceum chodził na Żoliborzu. Studia wyższe rozpoczął w 1951 na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Przerwał je po roku, po przyjęciu na Wydział Aktorski w PWST. Studiowanie zakończył w 1956, a jego wykładowcami byli, m.in.: Jan Kreczmar, Marian Wyrzykowski, Bohdan Korzeniewski, Zofia Małynicz, Stanisława Perzanowska, Maria i Edmund Wiercińscy. Od 1969 do 1971 był prodziekanem Wydziału Aktorskiego; od 1979 docentem na Wydziale Reżyserii tej uczelni, w latach 1981–1984 dziekanem tego wydziału, a w latach 1984–1987 prodziekanem. W 1992 otrzymał nominację na profesora sztuk teatralnych.

Książki

Droga przy plaży
3 wydania
Droga przy plaży
James Patterson, Peter de Jonge
7.8/10

Tom Dunleavy prowadzi jednoosobową firmę adwokacką w bajecznie bogatym kurorcie East Hampton, zamieszkałym przez milionerów i gwiazdy filmowe. Głównym zajęciem byłego koszykarza jest rzucanie papier...

Zapasowe maski
3 wydania
Zapasowe maski
Zbigniew Zapasiewicz
8/10

Niewielu jest w Polsce aktorów tej miary co Zbigniew Zapasiewicz. Znakomity aktor teatralny, wychowany w duchu największych osiągnięć szkoły Aleksandra Zelwerowicza, zadebiutował w pamiętnym roku 1956...

Cytaty

Żaden aktor, tak, jak każdy inny człowiek, nie przeżyje w życiu wszystkich sytuacji. Oczywiście - im więcej doświadczeń, tym lepiej, nie wyłączając tych, które można uznać za nieetyczne, niegodne. Wszystko się przydaje. Jak mówiłem, miałem w życiu okres alkoholowy. Żałuję, że się wtedy zacząłem sprzeniewierzać wpojonym mi zasadom. Na szczęście w porę się zatrzymałem, bo zaczęło to wpływać na moją sprawność zawodową. Tak naprawdę tego jednak... nie żałuję, ponieważ jest to suma doświadczeń, która mi się w jakiś sposób przydała.
Kiedy się pilnie obserwuje spsób reagowania publiczności teatralnej, można wiele powiedzieć o aktualnym stanie społeczeństwa. O nastrojach, o sytuacji ekonomicznej, o zainteresowaniach. O tym, czego ludzie szukają w teatrze.
W ogóle, choć zawsze powtarzam, że nie mam w życiu fartu, to akurat większość filmów, w których w Polsce zagrałem, okazała się istotna, jeśli nie społecznie, to artystycznie.
To wszystko nie jest proste, ale fakt, że młodzi, którzy dzisiaj chcą wejść na rynek, muszą to zrobić zupełnie inną drogą niż my. Muszą szukać, mieć świadomość, że aktorstwo może być jednym z ich zawodów, że oprócz tego powinni jescze coś umieć. Zresztą coraz więcej kolegów zaczyna zajmować się czymś zupełnie innym. I trzeba na to patrzeć ze spokojem, bo świat się nie cofnie. Przecież nie wróci już czas, kiedy nie było telewizji, show-biznesu ani reklamy.

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl