Opinia na temat książki Adam

Autorka tej książki wydała nie tylko tą pozycję. I kiedyś już chciałam zacząć ją czytać gdy nagle w połowie książki jakiś mi się jej odechciało czytać. I to nie dlatego, że bohaterowie mnie denerwowali, tylko fabuła była jakaś taka mdła. Dlatego bałam się, że w tą książkę również się nie wciągnę.Słyszałam o niej strasznie dużo ochów i achów, a czasami jest tak, że innym się podobała a mi nie i jestem strasznie zawiedziona. I tutaj strasznie się zdziwiłam. To była książka na medal i jeśli będę mogła ją komuś polecić to zrobię to z najczystszą intencją.

Zawsze gdy jakaś książka mi się podobała to mam dylemat co pierwsze napisać. Czy o fabule i akcji czy o bohaterach. No to może zacznę jednak od bohaterów.
Nasza główna bohaterka, niestety o nieznanym imieniu, ale jak się z czasem dowiedziałam to jest specjalny zabieg jaki zrobiła autorka książki. Ma chłopaka o imieniu Michał jednak, jak to powiedziała " Ja go tylko lubię". Jest zagubiona i boi się, że rodzice nie kochają ją na tyle, aby o nią zadbać. Skupiają się tylko na dzieciach, które przygarnęli. Główna bohaterka jest cudowną i miłą osobą. Zawsze chce komuś pomagać i nie boi się, że ktoś ją za to skrzyczy. Jednak wszystko się komplikuje gdy zaczyna z Adamem spędzać coraz więcej czasu. Bohaterka nie była w ogóle irytująca i wydawała się przyjazna światu.

Akcja i fabuła. Tutaj nie mam się do czego doczepić. Autorka nie przyśpieszała ani nie zwalniała akcji. To też przyjemnie się czytało tę książkę i dało się dużo z niej rozumieć. Jeden rozdział pięknie się łączył z drugim i to miało swój urok. Pięknie opisany las i to co się w nim dzieje. Nie mogłam oderwać również od okładki wzroku. To co się tam dzieje to jest jakiś szok i aż się chce mieć ją na swojej półce.