Opinia na temat książki Duszan

,,To język zwierząt mój chłopcze(...) Żeby się go nauczyć, musisz najpierw oswoić wilka, odnaleźć marzenia, wskoczyć w ogień, zgubić się i odnaleźć".

To naprawdę magiczna opowieść:-) Przepełniona pięknymi rysunkami, które są zabawne i urocze jednocześnie. Strony pięknie przyozdobione w miejscach, których dotyczy poruszana treść. W ogóle podobało mi się zaskoczenie samych bohaterów książki, którzy przyjechali w odwiedziny do babci i nie myśleli, że będą traktowani odwrotnie niż u nich w domu. Tam zawsze zmuszani do śniadania musieli napełnić żołądki, choć w ogóle nie mieli na to ochoty. Tutaj nikt ich na śniadanie nie woła. To wywołuje wpierw zadowolenie, a później dziwny szok, gdyż nie spodziewali się, że jednak przygody u babci będą się odbywały na głodnego. Do tego zaczęli się zastanawiać, dlaczego ich babcia jest inna, mówi dziwnymi skrótami, w ogóle opowiada rzeczy o których oni nie mieli pojęcia. Czyżby zwariowała?
Chłopcy są z miasta i rodzice nigdy nie wymagali od nich podejmowania jakichkolwiek decyzji. Zawsze decydowali za nich, a im pozostawało jedynie biernie się temu przyglądać. Tutaj panuje zupełna odwrotność. Muszą nauczyć się samodzielnego myślenia, co ich dziwi i ciekawi jednocześnie. Jak myślicie, jak się ta historia zakończy? Czy ich babcia faktycznie jest szalona, czy też zwyczajnie pozwala im swobodnie dorosnąć?
Cudowna bajka spisana jako pamiętnik. Pierwsze słowa z książki idealnie opisują jego tajemniczość. Wkraczamy w prywatny świat Duszana, który jest jego autorem. Podobno umieścił go w kapsule czasu, więc dobrze się zastanówcie, skąd macie tą książkę. Być może zawiera w sobie coś, co było warte ukrycia, więc możecie czuć się wyjątkowi:-)
Historia rozbudza nie tylko wyobraźnię, ale i myślenie dzieci. Z niej dowiadują się, że życie na wsi jest zupełnie inne od tego miastowego i widok dzikich zwierząt wcale nie musi być tragiczny w skutkach. Zresztą pod koniec książki można się zapytać naszych pociech jaka jest różnica między wsią, a miastem. Ciekawe, czy ją zapamiętali:-)