Opinia na temat książki Dzieci Diuny

Moja druga ulubiona książka Herberta. Jakoś wszystko w niej do mnie trafiło. Zupełnie nie odczułem braku postaci Paula Muad-Diba. Z nawiązką rekompensowały go bliźniaki, powrót Jessici, Alia i Irulan (tak na marginesie, Irulan to świetne imię).Mistycyzm, tak charakterystyczny dla całego cyklu, znów przestał w tej odsłonie uwierać. Zniknęło religijne zadęcie przeszkadzające mi w pełnym szczęściu przy okazji części poprzedniej i następnej.Co więcej, miniserial "Dzieci Diuny" produkcji Sci-Fi Channel - oczywiście okrojony i w pewnych aspektach odmieniony, co jest przywilejem adaptacji - jest również kawałkiem dobrego kina. Sugeruję, aby go obejrzeć po lekturze.