Helena Bohle-Szacka. Lilka Mosty/die Brucken

Książka jest hybrydą biografii oraz omówienia wystawy poświęconej wybitnej białostocczance Helenie Bohle-Szackiej: artystce plastyczce, projektantce mody, nauczyciela sztuki  i komunikacji wizualnej w berlińskiej szkole Lette-Verein. To praca zbiorowa, w której autorzy omawiają w krótkich esejach poszczególne etapy życia bohaterki: dzieciństwo w Białymstoku, okupację i pobyt w obozach koncentracyjnych, studia u Władysława Strzemińskiego w Łodzi, małżeństwa, emigrację. A także etapy działalności aorystycznej i różne dziedziny, przez które się wyrażała: projektowanie mody, reklam, grafiki.  Książka wzbogacona jest olbrzymim materiałem ikonograficznym. Został on przekazany po śmierci Heleny Bohle-Szackiej galerii im Sleńdzińskich w Białymstoku. 
Niestety. Jest to praca zbiorowa, dlatego poszczególne eseje różnią się w znaczny sposób od siebie poziomem literackiej wypowiedzi. Życiorys Heleny Bohle-Szackiej przedstawiony jest w dowolnej kolejności np. jej emigracja w 1968 roku przed okupacją i więzieniem w obozach koncentracyjnych. To zdecydowanie zaburza narrację, nie pozwalało mi wejść w logiczną opowieść. Niezwykle cenne jest to, że książka i poprzedzająca ją wystawa przywraca postać artystki. Szczególnie cenne jest to dla zorientowanego na odtwarzanie historii kobiet środowisk Białegostoku. Helena Bohle-Szacka i jej życie wpisują się w powtarzalność losów mieszczanek Białegostoku i jednocześnie jest niepowtarzalne.