Historia myśli politycznej jest jedną z podstawowych dyscyplin w programie uniwersyteckich studiów politologicznych. Powołaniem historii idei jest stworzenie przeciwwagi dla mistyfikacji uniemożliwiających naukową analizę polityki. Fundamentem nauczania akademickiego powinna więc być samodzielna lektura tekstów źródłowych. Ogólne, antyideologiczne nastawienie przesądziło o tym, że w wyborze nie przyjmowano z góry żadnych założeń, które narzucałaby jakaś wyraźna opcja polityczna czy filozoficzna. Starano się uczynić go reprezentatywnym, tzn. nie zubożyć obrazu przeszłości przez pomijanie pewnych nurtów, a uwypuklanie innych. Wykorzystano teksty różnych myślicieli: empirystów i apriorystów, moralistów i sceptyków, utopistów i tradycjonalistów, indywidualistów i kolektywistów, anarchistów i zwolenników autorytetu. Tom I Wyboru podzielono na pięć części: Starożytność (Perykles, Protagoras, Gorgiasz, Kritiasz, Platon, Arystoteles, stoicy i cynicy, Cyceron, Seneka), Wczesne chrześcijaństwo (św. Paweł Apostoł, Ignacy Antiocheński, Justyn Męczennik, Tertulian, Orygenes, św. Augustyn), Średniowiecze (Jan z Salisbury, św. Tomasz z Akwinu, Dante Alighieri, Marsyliusz z Padwy), Odrodzenie i reformacja (Niccolo Machiavelli, Erazm z Rotterdamu, Marcin Luter, Jan Kalwin, Thomas More, Michel de Montaigne, Francis Bacon, Jean Badin, Hugo Grotius), Prekursorzy liberalizmu (Thomas Hobbes, Benedykt Spinoza, John Locke, Bernard Mandeville). Zajmując się polityką, zajmujemy się w istocie zagadnieniami: wolności, władzy, szczęścia czy sprawiedliwości, dlatego Autorzy Wyboru i Wydawca mają nadzieję, że podręcznik ten zainteresuje szerokie grono Czytelników, a zwłaszcza studentów szkół wyższych i licealistów.