Głównym zamiarem tego podręcznika jest zaprezentowanie rozmaitych konfiguracji pojęć. Uważam, iż historia myśli musi skupiać uwagę na słowach, badać sens wypowiedzi. Nie powinna zaś spekulować na temat związków pomiędzy ideami i rzeczywistością, popadając w manierę, którą narzuciła socjologia wiedzy. Starałem się przedstawić zagadnienia, które w moim przekonaniu wypada uznać za najistotniejsze. Swoiste minimum, którego zredukować już nie można. Z jednej strony miałem na względzie kontrowersyjność całej materii. Próbowałem więc zaakcentować znaczenie jakie mają najbardziej zasadnicze wątpliwości dotyczące tożsamości człowieka, natury politycznego zrzeszenia, czy też istoty prawa i porządku prawnego. Z drugiej strony chodziło o zaznaczenie wagi swoistego przymusu, który sprawia, iż każda epoka na nowo podejmować musi refleksję dotyczącą tych wszystkich spornych kwestii. Ten ostatni wzgląd zdecydował, iż nieco uwagi poświęciłem również kilku żyjącym jeszcze autorom. Wypowiedzi Rorty'ego, Rawlsa czy Habermasa pozostają historyczne w tym znaczeniu, iż mieszczą się w strukturze doświadczenia, które ukształtował dialog z przeszłością.Wszelkie idee mają swoje historyczne "brzmienie". Studiowanie dziejów myśli chroni nas więc przed beztroskim zarozumialstwem. Być może dlatego warto było napisać ten podręcznik i może dlatego warto do niego zajrzeć.