Kronika poznańskich pisarzy miejskich

"Dwa dni i dwie noce miasto świętowało zwycięstwo waleniem z armat, hukiem wystrzałów, śpiewem Te Deum i innymi uroczystościami - tak w 1514 r. uczczono w Poznaniu zwycięstwo Zygmunta Starego pod Orszą, o którym sam król powiadomił listownie radę miejską. Zupełnie inny nastrój panował w mieście w 1541 r., gdy nikt nie miał niczego innego na ustach, jak tylko śmierć, bowiem z powodu szalejącej zarazy skoro tylko wstawał świt, zanoszono śpiew Libera me, a ze wszystkich zaułków całymi dniami znoszono zmarłych. Takich i wielu innych ciekawych wiadomości z życia dawnego Poznania dostarcza siódma książka z serii Kronik Staropolskich - Kronika pisarzy miejskich. Tom zawiera zapiski urzędników z okresu od końca XIV do połowy XVII wieku. Obok ""służbowych"" notatek i aktów wydawanych przez rajców, pisarze zamieszczali krótkie informacje o ważnych wydarzeniach bieżących. Kronika ta jest więc dziełem ponad 30 autorów, z których najstarszy żył prawie 400 lat wcześniej od najmłodszego i stanowi niezwykłą mozaikę, relacjonując obok wielkich uroczystości czy klęsk także takie wydarzenia, jak to, że w andrzejki 1504 r. przed katedrą szlachcic Gostyński zabił rajcę Macieja, złotnika, który uwiódł mu żonę czy spór między rzeźnikami a radą, z powodu którego na Wielkanoc 1541 r. brak było mięsa i wielu poznaniaków musiało spożywać potrawy wielkopostne."