Opinia na temat książki Krwawy kwiat

Do przeczytania tej książki zachęciły mnie dwie rzeczy: ciekawy opis i informacja o tym, że jest to początek serii. Fajnym dodatkiem również było to, że książka należy do gatunku thrillerów, które lubię czytać. Niestety moje wyobrażenia względem tej książki niestety nie zostały w pełni zrealizowane. Ale o tym poniżej.

Bohaterką książki jest Sara. Po śmierci ojca, gwałcie, z towarzyszącym jej stresem pourazowym stara się ułożyć swoje życie na nowo w Sztokholmie. Pewnego dnia podczas pracy w kawiarni poznaje Belle, z którą od razu nawiązuje dobry kontakt. Wspólne mieszkanie, praca, znajomi bardzo je do siebie zbliża. To bardzo ważne dla Sary mieć przy sobie kogoś komu można ufać w obliczu niepokojących zbiegów okoliczności. Dziwny telefon od nieżyjącego ojca, tajemnicze zniknięcia ludzi, poczucie stałej obserwacji. Czy Sara zwariowała? A może jest ktoś komu zależy na tym, by utrudnić jej powrót do normalnego życia?

To już któryś z kolei thriller, który mnie zawiódł. Lubię ten gatunek i mam względem niego spore wymagania. Trudno mnie zaskoczyć, porwać, zainteresować i praktycznie niewielu się to ostatnio wydaje. Problem w tej konkretnej książce polegał na tym, że był to thriller polityczny. Nie znam się na polityce, nie interesuje się nią zbytnio jeżeli chodzi o Polskę. Tym bardziej nie potrafiłam odnaleźć się w szwedzkiej działalności politycznej. Miałam również kłopot z tempem akcji. Rozumiem, że autorka chciała rozłożyć pewne rzeczy w czasie, ale pulsacyjny tryb przedstawiania akcji był dla mnie niezbyt zachęcający. Brakowało mi również jej historii elementu zaskoczenia. Może i nie do końca domyślałam się, kto jest winny, ale jak już prawda wyszła na jaw wcale nie byłam zaskoczona. Ode mnie 5/10. Sięgnę po drugi tom z uwagi na to, że zakończenie pierwszego było otwarte i intrygujące.

Książkę zrecenzowałam dzięki portalowi czytampierwszy.pl