Opinia na temat książki Księga luster

Dwa razy zbierałam się do tej książki. I to nie dlatego, że mi się nie podobała, tylko po prostu czytałam i doczytałam do jakiejś 60 strony a potem przestałam, bo nie potrafiłam się wgryźć. Ale przyszedł czasy abym ją przeczytała. I szczerze? Jak dla mnie wypadła przeciętnie. I nie wiem czy to dlatego, że tak byłą zachwalana i promowana w świecie czytelnika. To jest fantastyka, i ja lubię ten gatunek. Nie raz się zakochałam w książkach tego gatunku. Jednak to jest specyficzna fantastyka. Po raz pierwszy czytam książkę, która ma w sobie magię. Najczęściej to były książki pokroju "Igrzyska Śmierci" czy coś takiego. Dlatego też myślałam, że jak przeczytam tę pozycję to będę chciała więcej i więcej.

Główna bohatera- Kate- przeprowadza się do Londynu, ponieważ jej rodzice się rozwodzą. Jednak ona sama nie wie z jakiego powodu. Postanawia jednak zająć się szkołą. Jednak z czasem wszystko zaczyna się komplikować. Z Kate złapałam wspólny język. Przede wszystkim dlatego, że wydawało mi się, że jesteśmy do siebie podobne pod niektórymi względami. Czasami nie irytowała i miałam ochotę zamknąć tę książkę i nigdy jej nie kończyć. Pozycję czyta się bardzo szybko i nie ma długich opisów. Co mnie najbardziej cieszy. Autor książki, skupił się na prowadzonych dialogach i abyśmy z nich najwięcej się wywiedzieli. Bardzo przyjemna fantastyka, ale nie brutalna. Ja nawet mogłabym się posłużyć stwierdzeniem, że z miłą chęcią przeczytałabym tę książkę swojej kuzynce co ma 12 lat. Inni bohaterowie mnie nie irytowali. Jednak niektóre wątki nie były skończone i chciałabym dowiedzieć się ich kontynuacji. Możliwe, że będzie to w drugiej części.