Opis

Każdego piątkowego wieczoru członkowie rodziny Zingów zbierają się w ogrodowej szopie. Nie jest to jednak zwykła szopa: nie ma w niej taczki, młotka ani puszek po farbie. Znajduje się tu natomiast stół konferencyjny, regały na dokumenty i skomplikowana aparatura szpiegowska. Wszystko to ma chronić rodzinny sekret Zingów. Cath Murphy jest zwykłą nauczycielką w normalnej australijskiej szkole podstawowej. Lubi swoją pracę, leczy złamane serce – niedoszły narzeczony wybrał wyjazd do Ameryki. Nic nie łączy jej z Zingami, no może z wyjątkiem małej Cassie Zing, jednej z uczennic. Cath wiedzie wyjątkowo szczęśliwe życie: zdobywa stypendia, o które nigdy się nie ubiegała, wygrywa wszystkie konkursy, w których bierze udział. Czy dzieje się tak przypadkiem? Mam łóżko z racuchów to bajka dla dorosłych kobiet i jednocześnie rozgrywająca się na przedmieściach historia kryminalna z tajemnicą z przeszłości w tle. Nasycona zmysłowymi opisami, magicznymi zdarzeniami oraz ironicznymi opisami rzeczywistości powieść przywodzi na myśl znany francuski film Amelia. Czarująca i zabawna powieść pełna niezwykłych zwrotów akcji. Vogue Pokochacie tę radosną opowieść o absurdalnej rodzinie Zingów. Cosmopolitan Moriarty napisała oryginalną, magiczną powieść, wypełnioną mądrymi i ironicznymi obserwacjami na temat życia. Warto wskoczyć w ten świat, bowiem lądowanie na łóżku z racuchów na maślance z pewnością będzie mięciutkie. Sunday Telegraph

Data wydania: 2007-08-16

ISBN: 978-83-7414-327-1, 9788374143271

Wydawnictwo: W.A.B.

Seria: Seria z miotłą

Stron: 552

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka Mam łóżko z racuchów aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@icylemonna

2011-01-14

5 /10

Przeczytane

Przyznam się,że to przeczytania zachęcił mnie ten nietypowy tytuł i za nietypową ta książka próbowała też uchodzić. Niestety mnie zawiodła i bardzo długo się z nią męczyłam. Przekombinowana i wnerwiająca dopiero od ok 300 strony zaczęła mnie trochę wciągać. Wkurzali mnie wszyscy Zingowie,a już najbardziej Marbie i jej zupełnie niepotrzebny i niezrozumiały romans, wkurzał mnie styl pisania, jedynie o perypetiach chyba jedynej normalnej?! Cath czytało mi się dobrze. Choć należy przyznać,że zakończenie całkiem dobre i zaskakujące.Oceniam na maks.3

| link |