Książka zawiera dwa cykle drobniejszych form prozatorskich Jacoba Rosenberga: osobiste, nierzadko autobiograficzne nowele oraz miniatury, w których autor podąża śladami tradycyjnej żydowskiej literatury mądrościowej, ludowej przypowieści i biblijnej egzegezy. Wszystkie stanowią pretekst do nieustannego stawiania coraz to nowych pytań, namysłu nad najistotniejszymi dla ludzkiej kondycji sprawami, przede wszystkim nad sensem tułaczki po świecie, nierzadko odartym z dobra.