Opinia na temat książki Miłość w cieniu rewolucji

"Kiedy ktoś się skar­ży, że jest nie­szczę­śli­wy, nigdy nie oka­zuj mu lek­ce­wa­że­nia. Wy­słu­chać kogoś to nie­raz jak życie ura­to­wać."

Zmiany towarzyszą nam na każdym etapie życia. Stajemy przed nowymi wyzwaniami często nieświadomi tego, co nas czeka. W życiu Elżbiety było wiele takich zmian, a także wydarzeń, które ukształtowały jej charakter. Zwykle kieruje się tym, co podpowiada jej serce, swoją wrażliwością, marzeniami, pragnieniami, które z czasem robią się coraz odważniejsze. Nie szukała miłości, jednak ta zjawiła się po cichu, niespodziewanie w towarzystwie wielkich historycznych wydarzeń z przełomu wieków XIX i XX. Uczucia zaprowadziły ją do odległego Astrachania, tak różnego od tego, co dotychczas znała.

„Uszczęśliwiasz albo sprowadzasz nieszczęście na tych, którzy cię kochają.”

Fabuła została przedstawiona w bardzo autentyczny sposób, co sprawia, że możemy odnieść wrażenie, iż sami uczestniczymy w opisywanych wydarzeniach. Udzielają się nam emocje zarówno te pozytywne, jak i niepewności co do przyszłości. Bogate i barwne słownictwo, którym posługuje się Autorka, przenosi nas w niespokojną epokę naznaczoną walką społeczeństwa o lepsze jutro. Cała akcja rozgrywa się na przestrzeni kilku lat co pozwala nam bardziej poznać, a nawet zbliżyć się do bohaterów. Śledzimy ich troski, wewnętrzne rozterki, ale i drobne radości. Z ciekawością obserwowałam szczegółowo opisane lata dzieciństwa Bietki, gdzie w przytulnej Ma­ria­nów­ce pomimo braku matki, nie była pozbawiona miłości ojca oraz wsparcia ciotki. Znajdziemy tu również wiele portretów miłości, począwszy od tej romantycznej, pełnej pasji i oddania, przez bezinteresowną, patriotyczną, aż po rodzicielską. Otwarte zakończenie zostawiło mnie z lekkim niedosytem, więc liczę na kontynuację.