Opinia na temat książki Nie kończąca się historia

Nie zliczę, ile razy oglądałem "Niekończącą się opowieść". Fantasia to była kraina marzeń i jako dziecko wierzące w Świętego Mikołaja uważałem ją za równie rzeczywistą, a raczej inaczej rzeczywistą, co nasz świat. Och, ile bym wtedy dał żeby przejść przez jakąś szafę, czy lustro i znaleźć się w Fantasii, polatać na Falkorze czy też spotkać Cesarzową. Film dość znacznie różni się od literackiego pierwowzoru. Bazuje na wydarzeniach z pierwszej połowy powieści, czyli na wyprawie Atreyu i - jak to często bywa z adaptacjami - pomija wiele przygód młodego Indianina, wiele znaczeń i zmienia zakończenie (które w książce zakończeniem bynajmniej nie jest). Druga połowa książki zainspirowała drugą część filmu, ale ta jeszcze bardziej różni się od książki.Co podobało mi się bardziej? Bezapelacyjnie film. Może dlatego, że już wyrosłem z czytania takich książek (pomimo całej ich cudowności), a może po prostu dziecinne wspomnienia z seansów przed telewizorem przeważają szalę.