Niedokrwistości są chorobami dotyczącymi układu krwiotwórczego, dla których charakterystyczne jest obniżenie stężenia hemoglobiny lub zmniejszenie liczby krwinek czerwonych we krwi w stosunku do norm dla danego wieku. Najczęściej te zaburzenia występują łącznie. Hemoglobina jest kompleksem białek zawierającym m.in. żelazo, który dzięki swojej zdolności do wiązania się z tlenem i jego uwalniania umożliwia dostarczenie tlenu do komórek organizmu. A tlen niezbędny jest komórkom organizmu do wzrostu i prawidłowego funkcjonowania. Hemoglobina występuje w komórkach krwi zwanych erytrocytami, które wytwarzane są w szpiku czerwonym. Niedokrwistości są konsekwencją różnych patalogicznych procesów utraty krwi, zaburzenia wytwarzania krwinek czerwonych i hemoglobiny lub skrócenia czasu przeżycia krwinek czerwonych. Utrata krwi prowadząca do niedokrwistości może być nagła, ostra (uraz z krwotokiem zewnętrznym lub wewnętrznym, pęknięcie owrzodzeń, hemofilia) lub przewlekła (obfite, długo trwające krwawienia miesięczne, wady rozwojowe układu pokarmowego). Do zaburzenia wytwarzania krwinek czerwonych i hemoglobiny dochodzi, jeśli podaż żelaza witamin bądź mikroelementów jest nie wystarczająca lub gdy dochodzi do zaburzeń w samym szpiku. Na te procesy mają wpływ czynniki hormonalne, immunologiczne, genetyczne, a także choroby nowotworowe, zakaźne oraz działanie substancji chemicznych i promieniowania.