Opinia na temat książki Powiedz wreszcie prawdę

Można powiedzieć, że coraz więcej zagranicznych autorów porusza jakieś trudne problemy i bardzo mi się to podoba. Wreszcie świat zobaczy, że nie każdego życie jest takie kolorowe i piękne jak się wydaje. Autorka książki wraz z głównym bohaterem próbują pokazać, że zawsze coś w życiu się takiego stanie co nam uprzykrzy życie, ale potem może być lepiej jeśli tyko tego chcemy.

Nasz główny bohater, po stracie swojej dziewczyny popada w depresję i izoluje się do swojej rodziny. W szkole udaje, że wszystko jest dobrze i że nadal jest z Penny. Pewnego dnia trafia na terapię grupową i próbuje sobie z tym wszystkim poradzić. Wydaje mi się, że gdyby nie rozstanie się z dziewczyną, to by była to w ogóle inna postać. Strasznie mnie męczył River. Nie wiedział, czego chciała i jak się zachować w danej sytuacji, czasami nawet myślałam, że będzie tutaj wątek LGBT. Jednak się myliłam. Jeżeli człowiek ma normalny dom i nie potrzebuje żadnej pomocy ze strony psychologa, to powinien zachować się totalnie inaczej.
Chce ją odzyskać, ale niby już nie chce z nią być, ponieważ go zraniła. River jest strasznie nie zdecydowany i to mnie denerwuje. Cały czas chodzi i nie wie czego szuka. I co mnie najbardziej zdenerwowało to, to, że zasięgał porady u swojej młodszej siostry. Osoba, która jest starsza nawet o 7 lat. To nie jest fajne i mnie to zawsze w książkach irytuje.

Książka jest cienka, ponieważ ma tylko 237 stron. Idealna na lato i totalnie nie zobowiązuje. Autorka jakoś wielce fabuły nie rozciągała w czasie i nie zanudzała. Ukazała najważniejsze wątki. Bohaterowie poboczni, nie irytowali mnie aż tak bardzo jak River. Byli spokojni, opanowani i nie ingerowali w życie prywatne innym.