Opinia na temat książki Powrót do Klondike i inne historie z lat 1952–1953

Carl Barks, to amerykański grafik, scenarzysta i animator. Najbardziej znany ze swoich disneyowskich komiksów ukazujących losy chociażby Sknerusa McKwacza, którego był twórcą. Był także „założycielem Kaczogrodu”, czy organizacji Młodych Skaytów, do której należeli – jak pamiętamy siostrzeńcy Kaczora Donalda. Jest także „ojcem” Diodaka, czy Gogusia Kwabotyna. I wielu innych. Sam Eisner nazwał go Andersenem komiksów i coś w tym jest.
Nakładem wydawnictwa Egmont ukazuje się kolekcja klasycznych komiksów KACZOGRÓD, napisanych i zilustrowanych przez Barksa w latach 1943 – 1972. Co ważne, będą się ukazywać chronologicznie.

A o czym opowiada tom „Powrót do Klondike. 1952 – 1953”?
Tytułowa historia przenosi nas do Klondike, gdzie Sknerus ukrył znaczne zapasy złota i stara sobie przypomnieć, gdzie schował wzmiankowane bogactwo. „Hipnoza” przedstawia maszynkę do hipnozy siostrzeńców Donalda, która działa jedynie na Donalda. W „Ale jaj” Donald opowiada Daisy historię, w której wyjaśnia dlaczego pewne miasteczko zmieniło nazwę na Jajecznicę Wielką, a w jeszcze innej chłopcy usiłują namówić Kaczora do kupna gadającego psa, co prowadzi do iście zwariowanych perypetii. Zachęcam do lektury.

Przyznam się, że dawno się tak nie bawiłem przy czytaniu komiksu. Niektóre z tych historyjek znane mi są z młodości. Jednak pamiętam je inaczej. Jak się dowiedziałem, za historie stworzone przez Barksa brali się inni twórcy – stąd zmiany, a to wydanie to oryginalne komiksy – bez żadnych zmian. Co nie zmienia faktu, że z przyjemnością do tych opowieści wróciłem.

Podsumowując komiksy te to prawdziwa gratka dla miłośników mieszkańców Kaczogrodu, ale nie tylko. Przez te historie przewijają się praktycznie wszystkie znane nam postaci z Donaldem na czele. W kolejnych tomach spotkamy zapewne kolejnych ulubieńców. Przepiękne rysunki, pełne detali i przezabawne, ale i mądre historie. Czegóż chcieć więcej?
Na końcu książki – rozdział wyjaśnia nam kto jest kim w Kaczogrodzie.