Ramię Pollaka

Ramię Pollaka to powieść przedstawiająca ostatnie chwile życia Ludwiga Pollaka – marszanda, muzealnika, odkrywcy ramienia Laokoona ze słynnej antycznej grupy rzeźbiarskiej. Hans von Trotha stworzył przejmującą opowieść o miłości do sztuki, wierności własnym przekonaniom i tragicznych meandrach historii.

W książce można ponadto znaleźć rozważania o geniuszu Goethego, uwagi o słynnych rzymskich muzealnikach i amerykańskich kolekcjonerach, zachwyt pięknem Hagady z Mantui, próbę interpretacji losu Laokoona. Ramię Pollaka to książka prawdziwie erudycyjna, która wychodząc od jednej, konkretnej biografii, wskazuje wiele innych, prowadzi ku światu, kulturze i sztuce.

Ludwig Pollak (1868-1943) urodził się w Pradze, zginął w Auschwitz, jego miastem był Rzym. Jako kurator współtworzył Museo Barracco – rzymskie muzeum rzeźby antycznej. W 1906 roku na placu budowy odnalazł prawe ramię Laokoona ze słynnej grupy rzeźbiarskiej, odkrytej czterysta lat wcześniej na Eskwilinie. Swoje znalezisko Pollak podarował Watykanowi. W 1957 roku „ramię Pollaka” zostało połączone z Grupą Laokoona, zastępując XVI-wieczną, błędną rekonstrukcję.