Samotna wędrówka przez Afrykę

Spojrzałam na półkę i pomyślałam sobie, że oto genialna książka na te nasze, może nie super upały, bo brakuje nam trochę do 50 stopni, ale nasz klimat równie mocno negatywnie na nas wpływa już przy ok 30 stopniach. Skoro i tak człowiekowi leje się po plecach to dlaczego by nie skupić się na wędrówce po Afryce? Ostatecznie czytając książkę, mając dostęp do bieżącej wody, możemy jednocześnie poczuć nienośny upał i trud wędrówki,a będąc w własnym domu mieć świadomość, że jednak jest się w raju, ze wszystkimi dogodnościami pod ręką.
Przyznam, że nigdy nie miałam myśli, by akurat puścić się na zwiedzanie tej części świata. A jeśli zastanowić się głębiej, że miałabym sunąć jak żółw po pustyni to zdecydowanie moje myśli robią przeskok na Syberię, gdzie równie trudne warunki, ale przynajmniej w temperaturze poniżej zera. Zdecydowanie lubię chłód, a temperatura 25stopni to dla mnie już gorąco, czyli jeśli iśc pustynnymi ścieżkami to tylko nocą, spowita we mgle i zimno. Co zatem ludzi pcha na takie mordercze wyprawy? I to w dodatku samotnie przemierzając okolice, gdzie zawsze moze powinąć się noga, człowiek potykając się o większy kamień ze zmęczenia upadnie i skręci kostkę, a wtedy kombinacje żeby wydostać się cało stamtąd.
Odnosząc się do samej treści "Samotnej wędrówki" to brakuje mi tu przekazania pasji kogoś kto zaryzykował stawiając wszystkie oszczędności na tą wyprawę. Mało pisze o samej drodze w sensie przekazywania wrażeń z tego co widzi, a bardziej odnosi sie do spotk...