Semiotyka przestrzeni kobiecych w powieściach Virginii Woolf

Semiotyka przestrzeni kobiecnych w powieściach Virginii Woolf" to pierwsze polskie opracowanie powieści tej pisarki - jednej z najważniejszych w dwudziestym wieku. W dotychczasowej krytyce literackiej Woolf przedstawiana była zarówno jako apolityczna estetka, jak i zaangażowana feministka, żywo komentująca otaczającą ją rzeczywistość społeczno-polityczną. Ten pełen kontrastów wizerunek pisarki jest w książce wyłącznie punktem wyjścia; centrum zainteresowania autorki opracowania stanowi ewolucja struktur przestrzennych artystycznego uniwersum Virginii Woolf. Analizując obszary prywatne i publiczne, empiryczne i wyobrażeniowe przestrzenie ciała i umysłu, autorka wskazuje na charakterystyczne dla Woolf szerokie rozumienie idei przestrznności definiowanej w opozycji do linearnego, przyczynowo-skutkowego porządku czasu.