Słowiańskie wiece plemienne

Przedstawienie znaczenia i miejsca zgromadzenia ludowego w strukturze plemiennej wczesnośredniowiecznej Słowiańszczyzny nie jest zadaniem prostym. Szczególną trudność sprawia nikła i dość wyrywkowa baza źró­dłowa. Z okresu co najmniej pół tysiąca lat trwania Słowian w ustroju może nie tyle plemiennym, ile z pewnością przedpaństwowym pochodzi dosłownie kilka wzmianek źródłowych, ilustrujących funkcjonowanie zgromadzeń wiecowych. Z tego powodu wielokrotnie w tej pracy nie można było jasno przedstawić ani mechanizmów rządzących procesem podejmowania decyzji na wiecach, ani ich miejsca w społeczności plemiennej. Brak możliwości potwierdzenia jednego źródła wymową innego sprawia, że nie wiadomo, czy określone zjawiska uznać należy za typowe, czy też potraktować je jako wyjątki. Pewne nowe możliwości, jak się wydaje, otwierają się przy zmianie punktu widzenia na kwestię samego plemienia. Dotychczasowe traktowanie plemienia jako czegoś w rodzaju organizacji społeczno-politycznej ma duże znaczenie w wyjaśnieniu podstaw formowania się państwowości słowiańskich, lecz nie pozwala rozwiązać problemów dotyczących samych plemion. [fragm. tekstu]