Opinia na temat książki Szkatułka z kości słoniowej

Nie wiem, co myśleć o tej książce. Wraz z przeczytanymi wcześniej dwiema pozycjami Somozy układa się w jakąś całość - jeśli w "Jaskini" postuluje pełną odpowiedniość światów (napisanego i piszącego, by tak rzec), w "Dafne" - pierwotność pisania wobec istnienia, to tutaj.. chyba straszność tej odpowiedniości i równoważności pisania i istnienia. Sama nie wiem zresztą. Książka chwilami jest wręcz okrutna, jakby celowo znęca się nad czytelnikiem - a to uderzającymi treściami, a to ciężkością formy, a to językiem (zwłaszcza metafory zabijają). I nie umiem powiedzieć, czy przez to jest świetna, czy okropna. Pewnie powinnam przeczytać ją jeszcze raz :)Jedno jest pewne; pisanie stanowi obsesję autora, obsesję metafizyczną i fundamentalną.