Opinia na temat książki Toń

Muszę się Wam do czegoś przyznać. Tylko nie oceniajcie mnie zbyt źle. Rzadko czytam książki polskich autorów. Tak wiem to bardzo złe zachowanie z mojej strony. Powinnam wspierać polskich autorów. Tylko często te książki są dla mnie źle napisane. Język jest trudny w odbiorze, książka jest napisana tak jakby od niechcenia. Po prostu źle mi się je czyta, często nie potrafię się wciągnąć w historię. Jednak z „Tonią” było inaczej.
Z twórczością Marty Kisiel nie miałam do niedawna styczności. Jednak „Toń” to zmieniła. Jestem z tego powodu bardzo zadowolona. Autorka mnie nie zawiodła i przedstawiła bardzo dobrą książkę, którą przeczytałam z miłą chęcią.
Język jest bardzo przyjemny, łatwy w odbiorze. Cała historia jest bardzo ciekawa i spójna. Mamy wielu bohaterów, których możemy pokochać albo znienawidzić. Justyna nazywana również Dżusią wraca do rodzinnego domu aby pod nieobecność ciotki zając się domem. Jednak nie wie, że od tego momentu jej życie się zmieni tak jak i Eleonory. Bardzo podobała mi się to jak Eleonora się zmieniała przez całą powieść. Jednak mamy też obraz rodziny, która jest poobijana, skrzywdzona, zamknięta, pełna tajemnic. W której przeważają trudne relacje międzyludzkie.

„Duas aures habemus et os unum, ut plura audiamus quam loquamur”
„Mamy dwoje uszu i jedne usta, abyśmy więcej słuchali, niż mówili”

Teraz tylko chyba pozostaje przeczytać również inne książki autorki i przekonać czy są również tak świetne jak „Toń”. Po recenzjach, które czytałam chyba znowu się nie zawiodę i będę tak samo zaskoczona i szczęśliwa z lektury.
Na koniec tylko chciałam dodać, że bardzo Was zachęcam do zapoznania się z twórczością Marty Kisiel bo naprawdę warto!