W roku 1253 Przemysł i Bolesław zawarli z Tomaszem z Gubina umowę, ustanawiającą lokację Poznania na lewym brzegu Warty. W ślad za lokacją poszło ukształtowanie przestrzenne miasta i wytyczenie Starego Rynku, który przez siedem wielków był topograficznym i społecznym Poznania. Do początku XIX wieku zwany był po prostu Rynkiem. Potem trzeba go było w nazwie "postarzyć", dla odróżnienia od powstałego wtedy Nowego Rynku, dziś placu Kolegiackiego.