W niewielkim miasteczku na wybrzeżu Maine spokój odnalazło pięcioro byłych agentów CIA. Nikt poza nimi nie wie, czym zajmowali się przed laty. Wśród nich jest Maggie Bird, która na co dzień hoduje kury, czerpiąc radość z życia innego, niż to, które prowadziła w młodości. Grupa emerytowanych agentów żyje sobie spokojnie i regularnie spotyka się, żeby pić martini i dyskutować o literaturze. Ten idylliczny klimat, zakłóca fakt, że na podjeździe domu Maggie, ktoś podrzucił zwłoki kobiety, która dzień wcześniej próbowała wypytać emerytowaną agentkę o dużą akcję, w której ta brała udział przed odejściem ze służby.
I tu zaczyna się zabawa… ryzykowna miłość, ryzykowna praca i ryzykowna przyjaźń z pewną nastolatką…
Nie znam poprzednich książek autorki, a spotkałam się z opiniami, w których Klub Martini jest porównywany do jej poprzednich tekstów. Cieszy mnie to, że mogę z czystą głową, bez żadnych porównań móc ocenić tę książkę. A oceniam ją na 5 gwiazdek!
“Wybrzeże szpiegów” to pierwsza część serii “Klub Martini”. Jest to połączenie powieści szpiegowskiej z obyczajówką. Autorka zadbała o każdą warstwę tego tekstu jak cukiernik, tworzący tort weselny.
Przede wszystkim mamy tu świetny pomysł na fabułę. Nie ma sztampowych byłych lub aktywnych zawodowo gliniarzy — buntowników ani latających jak kot z pęcherzem nadaktywnych detektywów. Mamy za to grupę emerytowanych agentów, którzy pod przykrywką poczciwych seniorów, mają głowy na karkach i potrafią nieźle kombinować. I trochę boli mnie fakt, że pewnie część osób czytając opis tej książki lub nawet recenzje, pomyśli, że to jakaś komedia detektywistyczna, bo w końcu senior, jako bohater książki w wielu przypadkach zamykany jest właśnie w ramy humorystyczne.
Bohaterowie tej historii i mam tu na myśli zarówno tych głównych, jak i drugoplanowych oraz antagonistów, są wielowymiarowe, charakterystyczne i niebanalne, a przede wszystkim to postaci z krwi i kości, nie ma w nich grama naciągania.
–
Akcja w tej książce pędzi jak szalona, ale w pozytywnym znaczeniu. Z jednej strony narracja utrzymana jest w takim spokojnym tempie, że czytelnik sukcesywnie wprowadzany jest w zawiłości losów przed laty, dzięki czemu może poczuć się, jakby był w centrum wydarzeń. Z drugiej strony nagromadzenie następujących po sobie faktów, sypiące się jak kostki domino nieszczęścia i wychodzące na wierzch brudy, nadają całemu utworowi świetnej dynamiki, przez co ciężko się od niego oderwać.
–
Tess Gerritsen stworzyła powieść szpiegowską z wątkiem miłosnym i wartką akcją, w której z każdą kolejną stroną coraz mocniej czuć na karku oddech wrogów przeszłości. To książka, która zapewni mnóstwo emocji, nie pozwoli nawet przez sekundę się nudzić, a o ziewaniu przy niej, to możecie zapomnieć! Styl autorki mnie urzekł — przyjemny, schludny, dynamiczny. Jest to bez wątpienia książka warta uwagi. Polubią ją szczególnie ci, którym w smak jest połączenie literatury detektywistycznej z obyczajową.
–
Polecam Wam również audiobook — duet Sylwii Gliwy i Wojciecha Chorążego zrobił genialną robotę, to się samo słucha!
/e75d9250ae6d7fe59d9c26bb8c649cea/n/wybrzeze-szpiegow)
