Credence recenzja

„Oni nienawidzą mnie, a ja nienawidzę siebie i ich.”

Tiernan de Haas jest córką znanego producenta filmowego i aktorki. Dziewczyna ma wszystko oprócz uwagi i miłości rodziców. Jej dzieciństwo to nianie i zmieniające się internaty. Samotna, odrzucona, zamknięta w sobie Thiernan żyje w cieniu sławnych rodziców. I nagle rodzice wspólnie popełniają samobójstwo. Dziewczyna nie odczuwa niczego prócz pustki i jeszcze większej samotności. Tak naprawdę nigdy ich nie poznała, nie dali jej na to szansy, dla nich byli ważni oni sami. Córka była zbędnym balastem. Niespodziewanie dzwoni do niej Jake Van der Berg, przybrany brat ojca Tiernan, jak się okazuje jest to jedyny żyjący jej krewny. Mężczyzna ma dwoje dorosłych synów, proponuje jej swoje mieszkanie i opiekę. Jego dom znajduje się na zupełnym odludziu, w dzikich górach Kolorado. Tiernan nie ma nic do stracenie, przyjmuje propozycję. Początkowa obojętność zaczyna znikać, ona sama zaczyna coś w końcu czuć. Staje się częścią ich życia, już niebawem zaczynają do głosu dochodzić coraz silniejsze uczucia, zakazane pożądanie…

Twórczość Autorki niezmiennie robi na mnie ogromne wrażenie. Ponownie wkroczyłam w trudny, niebezpieczny, pokręcony, kontrowersyjny świat. Intrygująca historia, której akcja wzbudza niepokój i napięcie. Historia przemyślana i dopracowana w każdym szczególe. Narracja toczy się z kilu perspektywy, najwięcej mamy Tiernan. Niepodważalnym atutem powieści są rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, bardzo wyraziści, realni. To postacie o bardzo skomplikowanych, czasami mrocznych, silnych osobowościach, każdy zmaga się z demonami.

Autorka balansuje na krawędzi tego co jest akceptowane, a tym co nie ma prawa się wydarzyć. Potrzeba bycia kochanym, zauważonym, poczucie bycia intruzem. Pierwotne instynkty, silne pożądanie, zazdrość, rywalizacja między braćmi i ojcem. Chęć zdobycia czegoś co jest niedopuszczalne, złe pod względem moralnym. Chwile pełne uniesień, odważnego, pikantnego, bezpruderyjnego seksu.

Pozytywne wrażenie robią opisy otaczającej naszych bohaterów natury. Jej piękno, dzikość, nieujarzmiona siła. Mroźna zima w całej okazałości, a atmosfera w domu gorąca i duszna.

Kontrowersyjna, wciągająca, nietuzinkowa, chwilami szokująca opowieść. Wywołała we mnie ogromne, często bardzo sprzeczne emocje. Autorka dała nam coś niejasnego, złożoność ludzkiej natury, zachwyca i przeraża. Polecam i ostrzegam, nie jest to powieść dla każdego. Mnie porwała, zresztą jak każda powieść Autorki.