Biurko recenzja

Ta nieduża książeczka opisuje jeden dzień życia generała służby podatkowej Arkadija Lwowicza Dulczykowa, który kocha namiętnie swoje wielkie i piękne biurko – symbol stanowiska i władzy. A praca jego niełatwa jest, wciąż przyjmuje najróżniejszych interesantów, musi wiedzieć, na jaką firmę trzeba nasłać kontrolę, a gdzie kontrolę wstrzymać. Trzeba wiedzieć komu dać łapówkę (i jak wielką), a od kogo wziąć i ile. I wciąż trzeba uważać pod kogo się podwiesić, a z kim walczyć, kto idzie do góry, a kto spada. Wymaga ta praca inteligencji i uwagi, pomyłka może drogo kosztować w tym świecie pełnym piranii gdzie prawo, moralność, sprawiedliwość nic nie znaczą, liczą się tylko goła siła i dolary. Zmęczony swoją pracą jest Arkadij Lwowicz, marzy, żeby wreszcie zebrać te 20 milionów zielonych, wyjechać na Zachód i cieszyć się życiem.

To proza nawiązująca klimatem do Gogola czy Bułhakowa, zresztą wydaje się, że przez stulecia niewiele się w Rosji zmieniło, o czym świadczy następujący cytat: „W Rosji króluje biznes totalny. Wszystkie grupy zawodowe żyją według tej zasady. Całą dobę. Nauczyciele stawiają oceny, patrosząc kieszenie rodziców! Strażacy gaszą pożar – trzymaj się za portfel! Milicjanci prowadzą dochodzenie – dawaj łapówkę! Lekarz leczy chorego – szykuj pięciocyfrowe honorarium! Za ślub, za paszport, za rozwód, za testament, za odroczenie, za prawo wjazdu, za rejestrację noworodka, za zaświadczenie, za akt zgonu, za miejsce na cmentarzu – teraz za wszystko trzeba płacić! Gdy rząd zwalczy korupcję, Rosja zastygnie z przerażenia! Śmiertelne przerażenie ogarnie rodaków. Co robić? Jak żyć bez łapówki?” Nie dziwi więc, że żadnemu władcy Rosji nie udało się wygrać z łapownictwem...

To groteska, ale bliższa rzeczywistości niż proza realistyczna, zresztą z arcyciekawego życiorysu autora zamieszczonego na końcu książki dowiadujemy się, że przez półtora roku był generałem służby podatkowej (w tym kraju wiele służb jest zmilitaryzowanych...), zatem doskonale wie, o czym pisze.

Nie jest to wielka proza, ale przynosi pewną prawdę o życiu we współczesnej Rosji.