Głosy recenzja

Jak małe opowiadania

Autor: @almos ·2 minuty
2022-11-19
Skomentuj
22 Polubienia
Zmarły w 1985 r. Ireneusz Iredyński był bardzo płodnym twórcą uprawiającym różne gatunki literatury, oprócz powieści tworzył też wiersze, sztuki teatralne i słuchowiska. Ta książka jest zbiorem jego słuchowisk wydanym ostatnio przez wydawnictwo Estymator.

Siłą rzeczy najlepiej się tych utworów słucha, zwłaszcza w interpretacji wybitnych aktorów, ale lektura również przynosi satysfakcję, każde bowiem słuchowisko jest jak małe opowiadanie. Notabene, za czasów PRL-u słuchowiska pisali wybitni twórcy m.in. Władysław Terlecki, Andrzej Mularczyk i była to naprawdę dużej klasy literatura, teraz ten gatunek wygląda na kompletnie zmarginalizowany.

Uderza w tym zbiorze wiele historii ludzi, którzy jakoś tam są uwikłani, upupieni, niezrealizowani, marzą o innym życiu i snują opowieści o tym jakby to było gdyby ich marzenia się ziściły; okłamują innych i siebie, ale może tego potrzebują... I tak na przykład w słuchowisku 'Winda' dwoje młodych, zamkniętych w windzie ludzi zabawia się, aby zabić czas: snują opowieść, jak miałoby wyglądać ich wspólne życie. Z kolei w utworze 'W parku' dwoje ludzi na wózkach, opowiada o tym jak by fajnie żyli, gdyby nie byli inwalidami, strasznie to smutne.

Ciekawe jest słuchowisko 'Jasny pokój dziecinny', oto para dziesięciolatków zostawionych w domu, bo rodzice poszli na przyjęcie, zabawia się w odgrywanie scen z życia rodzicieli. Na przykład tak syn naśladuje ojca: „To ja mu na to, to on mi na to, to ja mu w dziób, to on mnie w dziób. Zimny bufet, ciepła wódka.” Bardzo to przerażające, pokazuje, jak wiele dzieci widzą i słyszą z zachowań rodziców i jak dużo jest hipokryzji w naszych stosunkach z nimi.

Stosuje też parę razy Iredyński typowy dla tego gatunku chwyt: oto na przykład w utworze 'Stypa' dwóch facetów opowiada o życiu zmarłego, niby wszystko normalnie, a dopiero na końcu dowiadujemy się gdzie dyskusja się odbywa i wtedy perspektywa się zmienia, tak można zrobić tylko w słuchowisku, bo w filmie czy serialu już nie. Podobnie jest w słuchowisku 'Bajka'.

Może najbardziej przejmujące jest słuchowisko 'Radio' gdzie bohaterami są dwaj pensjonariusze domu opieki, Bodzio i Olo, którzy już dwa lata leżą w tym samym pokoju i tylko na siebie warczą, a Bodziowi bardzo zależy, żeby tego dnia posłuchać radia, dlaczego? Przeczytajcie sami.

Zwraca uwagę znakomity styl Iredyńskiego, no ale on był ze starej gwardii, która naprawdę umiała pisać.

Parę słuchowisk w lekturze wypada blado, myślę sobie, że wysłuchane w interpretacji dobrych aktorów pokazałyby się daleko bardziej interesującymi. Niemniej ten zbiór robi naprawdę dobre wrażenie, kawał niezłej literatury.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-08-03
× 22 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Głosy
Głosy
Ireneusz Iredyński
7/10

Magiczny świat słuchowisk radiowych, w który wprowadza nas absolutny mistrz tego gatunku – Ireneusz Iredyński. Teksty te są niezwykle sugestywne. Mają wielką siłę oddziaływania na czytelnika. W każdy...

Komentarze
Głosy
Głosy
Ireneusz Iredyński
7/10
Magiczny świat słuchowisk radiowych, w który wprowadza nas absolutny mistrz tego gatunku – Ireneusz Iredyński. Teksty te są niezwykle sugestywne. Mają wielką siłę oddziaływania na czytelnika. W każdy...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @almos

Cmentarzysko
Natychmiastowe przyznanie się do winy

W ramach porządkowania półki z książkami natrafiłem na kryminał jednego z moich ulubionych autorów z detektywem Harrym Boschem w roli głównej, więc z przyjemnością wziął...

Recenzja książki Cmentarzysko
Przez błękitne pola
Samotni Irlandczycy

Sięgnąłem po ten tom opowiadań Claire Keegan, bo bardzo spodobała mi się jej książka 'Drobiazgi takie jak te' i, prawdę mówiąc, wrażenia mam mieszane. Weźmy pierwsze opo...

Recenzja książki Przez błękitne pola

Nowe recenzje

Historia o Nikiforze
Nikifor
@meryluczyte...:

Temat twórców reprezentujących prymitywizm, nurt sztuki naiwnej czy też nieprofesjonalnej nie jest mi obcy, zwłaszcza ż...

Recenzja książki Historia o Nikiforze
All in. Serce ze szkła
Są takie historie, które zapisują się w moim um...
@xbooklikex:

"– Wiesz, co mówią o bezkofeinowej? Ze jest dla niej czas i miejsce: nigdy i w ściekach." Są takie historie, które ...

Recenzja książki All in. Serce ze szkła
Dzieci Sybiru
Dzieci Sybiru
@karolareads:

,,Dzieci Sybiru" Agnieszki Lewandowskiej-Kąkol to moje drugie podejście do wydań autorki. Momentami wręcz bałam się czy...

Recenzja książki Dzieci Sybiru
© 2007 - 2024 nakanapie.pl