Odwrócone niebo recenzja

"Odwrócone niebo" to dwujęzyczny zbiór dość mocno poruszającej poezji i jednocześnie ciepłej, ale także mrocznej.
Lubię poezję, dzięki nie nie tylko się wyciszam i łagodnieję, poprawiam swój nastrój, tłumię swoje rozmaite lęki, ale również uwielbiam te momenty zaskakujące mnie przez nieznanych mi autorów. Lecz warto poznawać coraz to nowych poetów czy też innych pisarzy, i nie tylko rodzimych, ale również z innych krajów. Zapewnia to na ciekawe doświadczenia czytelnicze i oczywiście poszerza nasze horyzonty. Bo wiele jest takich krajów, o których wiemy zbyt mało a jeszcze tym bardziej trudno czasem nawet sobie wyobrazić jak żyją tam ludzie i jakie jest ich spojrzenie na świat.

Chociaż syryjska poetka często nawiązuje do tematów związanych z wojną, to moim zdaniem nie jest to typowa poezja wojenna. Oczywiście, ze mogę się mylić, trudno bowiem często jest nie tylko zrozumieć poetę, ale także stwierdzić co miał na myśli, tworząc swoje wiersze.
Poezja Chulud Szaraf to nowoczesna poezja, chociaż można znaleźć w niej kontynuację tradycji arabskiej, zresztą to raczej oczywiste, skoro poetka przesiąknięta jest kultura Bliskiego Wschodu, a chociaż mieszka jako stypendystka w Krakowie, to i tak bliżej jej do Wschodu niż Zachodu.
Wiersze zawarte w tym tomiku to wiersze antywojenne, opowiadające o wielkich emocjach, pełne wrażliwości i bólu, o przeżyciach związanych z wojną, o ucieczce, o śmierci, o wielu nieszczęściach, jak również o tym, żeby mimo to być człowiekiem, nie poddawać się złu, ale za to czerpać jak najwięcej siły z każdego doświadczenia, po to, by dalej żyć...

Mnie bardzo poruszył utwór zatytułowany "Kraków", lecz jakoś tak w tym zbiorze wydaje się zupełnie jako niepasujący i zbędny element. Chulud Szaraf przebywając w tym mieście pewnie chciała jakoś uwiecznić Kraków, ale moim zdaniem nie wyszło to najlepiej.
Poza tym wiersze bardzo życiowe, przyjemnie się czyta.