Recenzja książki W cieniu góry. Wspomnienia Odważnej

Kiedy zaczynałam czytać „W cieniu góry. Wspomnienia Odważnej”, nie spodziewałam się tak fantastycznej przygody czytelniczej. Ta bardzo ludzka historia okazała się niezwykle wrażliwą opowieścią.

Silvia Vasquez-Lavado, pierwsza Peruwianka, która zdobyła Mount Everest, napisała książkę nie tylko o wspinaniu się. Stworzyła pamiętnik obejmujący lata pomiędzy czasem młodości, a dorosłością. Czytamy w nim o walce z alkoholizmem oraz lęku dziecka, które ukrywa przerażające doznania, w tym wykorzystywanie seksualne przez przyjaciela rodziny oraz fizyczne przez ojca.
Spotykając się z grupą młodych kobiet, które także przeżyły napaść na tle seksualnym, Silvia postanawia zmierzyć się z najwyższą górą świata- Mount Everestem. Dołączają do niej dziewczyny z grupy, nie zważając na ryzyko i dużą wysokość.

Ta lektura budzi zdumienie i wielki podziw. Autorka potrafi dzielić się zarówno sukcesami, jak i walką, zmaganiami z demonami. Wyprawa to wielki wyczyn, ale nie tylko w kategorii zdobywania gór. To walka, a zarazem emocjonalna podróż po uzdrowienie po ciężkich, życiowych przeżyciach.

Dwie linie czasowe, w których toczy się narracja wzajemnie się uzupełniają i dają czytelnikowi obraz życia pełnego nadużyć, w tym handlu ludźmi. Pierwsza linia koncentruje się na próbie zdobycia Mount Everest przez Silvię z grupą ocalałych kobiet. Opisuje nie tylko wyczerpujący i niebezpieczny postęp oraz zagrażające życiu wydarzenia, ale ujawnia także historie każdej z kobiet oraz ich poprzednie życie pełne nadużyć i handlu ludźmi.
Druga oś czasu obejmuje osobistą historię Vasquez-Lavado, począwszy od czasów, gdy była dzieckiem dorastającym w Peru. Już od najmłodszych lat doświadcza naprawdę strasznych przestępstw, Jej próby zabrania głosu są ignorowane lub tłumione przez jej rodzinę.

Moim zdaniem, ta książka może przywrócić moc ofiarom przemocy, w tym dziewczętom, kobietom, mężczyznom i chłopcom. Wierzę, że podzielenie się tą historią może zainspirować wielu czytelników. Autorka potrafiła pokazać światełko w tunelu. Jej siła jest inspirująca, a sposób opowiadania osłabia ból czytania.
Ważne jest również, aby inni, którzy przeżyli podobne wydarzenia, znaleźli sposób by uspokoić swoje demony i żeby wiedzieli, że nie są sami.

Gorąco polecam tę książkę!