Rozdzieliła nas wojna recenzja

"Rozdzieliła nas wojna" to antologia składająca się z siedmiu opowiadań autorstwa znanych polskich pisarzy. Wbrew pozorom, historie wchodzące w skład tego zbioru nie są jednak stricte wojenne. Oczywiście wojna jest ich ważną częścią, w końcu, jak głosi tytuł, rozdzieliła głównych bohaterów, ale jednak w większości historii nie gra tu głównej roli. Opowiadania znajdujące się w tym zbiorze są bardzo różne, każde jest inne, ale jest coś, co je łączy - bardzo dobry styl i interesujące podejście do tematu antologii.

1. "Terra Felice" Max Czornyj - pierwsze opowiadanie i już pozytywne zaskoczenie. To było moje pierwsze spotkanie z autorem, a okazało się historią na naprawdę na wysokim poziomie. Napisane jest świetnie, bardzo elokwentnie, zaskakująco, ale też cudownie przeniknięte tęsknotą i bezsilnością. Z tego opowiadania pochodzi też cytat z tytułu mojej opinii - "Wojna nie znosi szczęśliwych zakończeń" - czyż nie jest znaczący?

2. "Muzyka serc" Joanna Jax - twórczość tej autorki z kolei nie jest mi obca, jednak to opowiadanie nie zachwyciło mnie. Pomysł z osnuciem historii wokół muzyki i Konkursu Chopinowskiego był naprawdę ciekawy, ale sama historia jak dla mnie okazała się jednak trochę za bardzo ckliwa i banalna. Nie znaczy to jednak, że Was nie zachwyci, ja po prostu jestem bardzo wyczulona na takie klimaty i po prostu mi nie odpowiadają.

3. "Symetria" Agnieszka Lis - w tym opowiadaniu mamy kolejny nietypowy pomysł, zaczyna się we współczesności, aby następnie przejść do czasów wojennych, jednakże częste zmiany narracji (w pierwszej i trzeciej osobie, przeplatane wydarzenia współczesne ze wspomnieniami) trochę przeszkadzały mi w płynnym czytaniu. Sama historia jest naprawdę ciekawa, nieco melancholijna, warta uwagi i zachęciła mnie do poznania innych opowieści, które wyszły spod pióra autorki.

4. "Koniarz" Maria Paszyńska - to było naprawdę bardzo poruszające opowiadanie, pełne smutku i okrucieństwa, pokazujące, że wojna zniszczyła nie tylko ludzi, ale i zwierzęta, w tym przypadku konie. Zrobiło na mnie naprawdę duże wrażenie. Podobnie jak w przypadku historii wyżej, tu również poczułam zainteresowanie inną twórczością autorki.

5. "Nim zakwitną grusze" Sylwia Winnik - nie znam innych powieści autorki, było to dla mnie pierwsze spotkanie z jej piórem i o tyle ciekawe, że opowiadanie to jest oparte na prawdziwej historii. To kolejna smutna, trudna historia, dramatyczna, bo przedstawia życie obozowe, tęsknotę, miłość i śmierć. Jest w nim też jednak nieco nadziei, co mnie bardzo ujęło.

6. "Ostatni portret" Barbara Wysoczańska - to było dla mnie lekkie rozczarowanie w całym zbiorze. Znam już styl autorki, jej dwie książki są na wysokim poziomie, a tymczasem to opowiadanie jak dla mnie jest zbyt banalne, zabrakło mi w nim czegoś. Wygląda jak typowe opowiadanie o młodzieńczej miłości, której kres zadała wojna. Stylistycznie nie mogę tej opowieści nic zarzucić, po prostu mnie nie porwała.

7. "Sukienka z Floriańskiej" Bogna Ziembicka - ta historia okazała się ciekawa, a przede wszystkim, bardzo zaskakująca, nie spodziewałam się, że tak poprowadzona i zakończona w ten sposób. Tytułowa sukienka jest tu oznaką nowego życia, zmiany, ucieczki od starego życia, co według mnie jest pięknym symbolem, choć nieco smutnym, w kontekście tego, jak się potoczyły losy bohaterki. To opowiadanie również mnie zachęciło do poznania innych opowieści autorki.

Jeśli lubicie tego typu opowieści, traktujące o wojennych doświadczeniach zwykłych ludzi, o miłości i śmierci, o smutku i tęsknocie, krótkie, ale poruszające, przepełnione emocjami i opisane naprawdę w dobrym stylu, z szacunkiem dla historii, to ta antologia opowiadań jest właśnie dla Was! Polecam!