Andriej Nikołajewicz Kołmogorow, ros. Андре́й Никола́евич Колмого́ров - radziecki matematyk, twórca współczesnej teorii prawdopodobieństwa. Pracował nad rozwojem topologii, logiki i teorii złożoności obliczeniowej, znany jest również z wyników w analizie harmonicznej i mechanice klasycznej – w szczególności w badaniach turbulencji. Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody Wolfa w matematyce w 1980. Bohater Pracy Socjalistycznej (1963).
Studiował na Uniwersytecie Moskiewskim, który ukończył w 1925. Przez kolejne 4 lata kontynuował tam badania naukowe, głównie pod kierunkiem Nikołaja Łuzina i doktoryzował się w 1929. Został zatrudniony na Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie mianowano go profesorem w 1931.
W 1957 razem z Władimirem Arnoldem rozwiązał 13. problem Hilberta.
14 maja 1958 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa.
Prawdopodobnie był homoseksualistą (jego partnerem był Paweł Aleksandrow), o czym wiedziały władze. Z tego względu mógł być przez nie szantażowany, co tłumaczyłoby fakt, że zawsze ostentacyjnie popierał linię partyjną (m.in. w 1974 potępił Sołżenicyna).