Aleksander Bieberstein

Aleksander Bieberstein – lekarz, pamiętnikarz krakowskiego getta.

Urodził się w rodzinie Dawida i Celiny z Finkelsteinów. Gimnazjum ukończył w Krakowie, studia medyczne na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie zdobył dyplom lekarski. Po I wojnie światowej został lekarzem wojskowym, a następnie do 1942 pracował w Ubezpieczalni Społecznej.

W latach okupacji zajmował się jedynie pacjentami żydowskimi i dla nich w 1942 w krakowskim getcie zorganizował i prowadził szpital zakaźny, co umożliwił mu dr Ludwik Żurowski. Był również prezesem zarządu Zakładu Sierot Żydowskich im. Róży Rockowej. Po likwidacji getta 14 marca 1943 trafił do obozu w Płaszowie, następnie do Groß-Rosen; wyzwolenie, razem z innymi więźniami przeniesionymi tam przez Oskara Schindlera, zastało go w Brünnlitz. Przez cały okres II wojny Bieberstein prowadził notatki i zapiski dokumentujące los krakowskich Żydów, które jednak przepadły podczas ewakuacji w obozie Groß-Rosen. Po wojnie starał się jak najdokładniej odtworzyć tę dokumentację z pamięci i rozmów z ocalałymi krakowskim Żydami, owocem czego jest książka Zagłada Żydów w Krakowie. Za swój tekst o zniszczeniu krakowskiego getta w 1982 otrzymał nagrodę Związku Krakowian w Izraelu w konkursie literackim poświęconym wspomnieniom z Krakowa.

Od wyzwolenia do 1958 był kierownikiem Wydziału Zdrowia Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. Zwolniony w ramach czystki antyżydowskiej w 1959 zdecydował się na wyjazd do Izraela, gdzie w 1979 zmarł.