Cytaty Antonio Iturbe

Dodaj cytat
Książki są bardzo niebezpieczne, skłaniają do myślenia.
Odważni to nie ci, którzy nie czują strachu. Tacy są po prostu ludźmi zuchwałymi. I nieświadomi zagrożenia, gotowi są narażać się, zapominając o możliwych konsekwencjach. Albo narażać innych.
Odważni to ci, którzy potrafią zapanować nad własnym strachem.
Strach przed strachem to jak bieg w dół.
Pomieścić tyle milionów kilometrów kwadratowych mórz, lasów, wszystkie góry, rzeki, miasta i kraje na tak małej przestrzeni - był to cud możliwy tylko w książce.
Bóg pisze prosto na krzywych liniach.
Żeby być dzieckiem, trzeba mieć dzieciństwo.
Dorośli z beznadziejnym uporem daremnie szukają szczęścia, dzieciom natomiast wystarcza niewiele, aby rozkwitło w rękach.
- Panienko... książki wiedzą wszystko.
Książki przechowują mądrość tego, kto je napisał. I nigdy nie tracą pamięci.
Zacząć książkę, to jak wsiąść do pociągu, który zawiezie cię na wakacje.
Dla dorosłych rok to nie więcej niż cząstka pomarańczy. Rodzice uśmiechali się, a ona tłumiła w sobie złość. Nic nie rozumieli: w młodości rok to niemal całe życie.
Nieufność jest jak swędzenie, które najpierw ledwo daje o sobie znać, ale kiedy je sobie uświadomisz, już nie możesz przestać się drapać.
Powieści uzupełniają życie o to, czego mu brakuje.
Dorośli są ludźmi skrzywionymi. Dlatego tak liczą się młodzi. Ich jeszcze da się kształtować i czynić lepszymi.
Kiedy jesteś mały, marzenia są jak karta dań w restauracji: wskazujesz, na co masz ochotę, a przyszłość podaje ci to na srebrnej tacy. Potem dzieciństwo zostaje za tobą, a życie rozwidla się w nieprzewidzianych kierunkach. Kelner podchodzi do stolika i mówi, że kuchnia jest już zamknięta.
Nasza nienawiść to ich zwycięstwo.
Jeśli Bóg istnieje, diabeł istnieje również. Podróżują po tych samych torach, jeden w tę, drugi w przeciwną stronę. W pewien sposób dobro i zło są dla siebie przeciwwagą, rozważa w myślach. Można by niemal powiedzieć, że siebie potrzebują: Skąd byśmy wiedzieli, że to, co robimy, jest dobre, gdyby nie istniało zło, pozwalające nam porównać i zobaczyć różnicę?
Jesteś tym, o czym marzysz.
(...) nienawiść jest podobna do miłości: też nie da się jej wybrać.
Największą słabością jest właśnie słabość silnych: nabierają oni w końcu przekonania, że są niepokonania.
Prawda staje się pierwszą ofiarą wojny.
Prawda to coś zbudowanego przez los, jego kaprys. Kłamstwo natomiast jest bardziej ludzkie, tworzy je człowiek, jest skrojone na jego miarę.
- Każde życie trwa krótko. Jeśli jednak potrafiłaś być szczęśliwa choćby przez chwilę, warto było żyć.
Strach to roślina nocna, która się pleni pod osłoną ciemności.
Ale wojna niszczy nie tylko ciała, koszone pociskami i wybuchami, niszczy również rozum, zabija duszę.
Wojna to rzeka występująca z brzegów: nie pozwoli się okiełznać, a jeśli postawisz jej niewielką zaporę, porwie ją i uniesie ze sobą.
- Bo trzeba być odważnym, żeby czując strach, mimo wszystko iść do przodu. Jeśli się nie boisz, jaka twoja zasługa w tym, że coś robisz?
Jakiś człowiek, który gdzieś na ciebie czeka, to jak zapałka zapalona w polu ciemną nocą. Może i nie rozjaśni ciemności, ale wskaże drogę do domu.