Ponieważ rodzina nie miała pieniędzy, Arkadiusz Francewicz Koszko otrzymał jedynie edukację domową. Zdając w 1884 roku egzamin na strzelca 3 klasy, 13 sierpnia 1884 roku został wcielony do 5. Pułku Piechoty Kaługi. Po roku służby jako żołnierz zawodowy, kwalifikował się do przyjęcia do Kazańskiej Szkoły Kadetów Piechoty, którą ukończył w 1887 roku ze stopniem chorążego. Po powrocie do swojego pułku, który był kwaterowany w Simbirsku, kontynuował służbę.
7 kwietnia 1888 roku A. F. Koszko został awansowany na pierwszy stopień oficerski porucznika i natychmiast zwolniony ze służby i zaciągnięty do rezerwy. 1 sierpnia 1888 r. Koszko wstąpił do Kolei Petersbursko-Warszawskiej: do grudnia 1890 r. pracował jako urzędnik biurowy na stacji Petersburg Towarnaja, następnie jako pomocnik naczelnika stacji Żosli, Ostrow i Psków, a od czerwca 1892 r. do 1 lipca 1893 r. jako naczelnik stacji Aleksandrowskiej.
15 marca 1894 roku Arkadiusz Franciszek wstąpił do policji ryskiej jako pomocnik komornika dzielnicy Mitawa.
17 stycznia 1906 r. został mianowany urzędnikiem do spraw instrukcji policji pałacowej, 1 października tego samego roku – pomocnikiem szefa policji detektywistycznej w Petersburgu, a w lutym 1908 r., już w randze radcy sądowego – szefem moskiewskiej policji detektywistycznej.
Gdy w dniu 7 lutego 1920 r. Armia Czerwona wkroczyła do Odessy, rodzina Koszko uciekła do Sewastopola, a następnie do Turcji.
Razem z szefem moskiewskiej gwardii A. P. Martynowem założył w Konstantynopolu własne prywatne biuro detektywistyczne, zaczął od rad i zaleceń, pojawiły się zlecenia. Sam tropił niewiernych mężów i żony, znajdował łupy, udzielał cennych rad bogatym, jak uchronić ich majątek przed złodziejami. Stopniowo biznes zaczął przynosić dochody. Nagle jednak wśród rosyjskich emigrantów rozeszła się wieść, że Mustafa Kemal zamierza deportować wszystkich emigrantów z Rosji z powrotem do bolszewików.
Fot. źródło: https://strefakryminalu.pl/arkadiusz-francewicz-koszko-naczelnik-policji-rosyjskiej-autor-pamietnikow/